Eduard Harents – wiersze

0
122


Magdalena

Zwróć mi kamienie,
którymi w Ciebie rzucałem:
w ścianach mojej sypialni są puste
szczeliny…


***
Van Gogh obciął sobie ucho,
nie było mu potrzebne:
on już słyszał geniusza.

Al-Mahari zobaczył w życiu  tak wiele
że oczy stały się dla niego
zupełnie nieważne.

Charents nie ma grobu,
dlatego też
do tej pory nie umarł.

Ja witam się lewą ręką,
ponieważ prawą
przywitalem się już z Bogiem …


***
Ptak niespokojnie
krąży wokół klatki:
zostawił w niej
swoje marzenie o wolności …


***
Nad wrzącymi tańczącymi wodami
modlitwa –
moje oczy, jak miasta-fabryki
gdzie słupki nocy
odrzucane
promiennymi rzęsami wiersza.


* * *
Jestem poetą i
biedakiem,
przypatruję się aniołom…


***
Po każdym księżycu niepełnym,
przed każdą pełnią księżyca,
przypływ za przypływem w moim oddechu,
wyrastają głową w dół,
Ojcze, widzisz: nieśnieżnobiały,
ciemno – biały cierń róży –
twoje nieprzeżyte dni.


Odyseja

Zjedliśmy wiersz,
nad filiżanką kawy
wypaliliśmy ciszę,
oddaliliśmy się od Śmierci,
przeżuliśmy kolory i odcienie,
ale wszyscy ciągle spoglądamy
na słowo …


***
Wiem, pewnego razu obudzę się
po Ostatniej Wieczerzy,
na nogi włożę ślady ojca,
popękane,
jak maleńkie kieszonki
napełnione przeogromną miłością…
Czy moje dni potrafią
zważyć
tę nieznośną lekkość?


Dylemat

W lustrach
przypływów i odpływów
wszyscy wyglądamy
zupełnie tak samo …

Wirtuoz grający na wiolonczeli
i kobieta w ciąży …


***
Dopóki wymyślam moje drzewo,
miłość pości.
I zielone są ptaki w moim wierszu …


***
Najbardziej ulubione imię w życiu
było koloru twojej obietnicy …

Czy ja za tobą tęsknię?


***
Nad wrzącymi tańczącymi wodami
modlitwa –
moje oczy, jak miasta-fabryki
gdzie słupki nocy
odrzucane
promiennymi rzęsami wiersza.


***
Są takie kobiety,
które
straciwszy dziewictwo,
pozostają nadal nietknięte …
Takimi kobietami są
wszystkie świece …

Tłumaczenie z języka rosyjskiego: Kalina Izabela Zioła

Eduard Harents (Armenia) – poeta, tłumacz. Urodził się w 1981 roku. Ukończył studia na Wydziale języka arabskiego i literatury na Uniwersytecie w Kairze (2004).  Autor sześciu książek poetyckich: “Zagubiony sen” (2000), “Marzenia we łzach” (2002), “Niedokończona młodość” (2004), “Deszcz winogron” (2005), “Letargiczne przebudzenie” (2012), “Intermedio z wód “(2014). Był tłumaczony na język rosyjski, angielski, francuski, chiński, japoński, albański, rumuński, bułgarski, hiszpański, portugalski, grecki, włoski i arabski.  Tłumaczy poezję ormiańską na arabski, hebrajski, francuski i rosyjski, a także dokonuje przekładów  współczesnej poezji ormiańskiej na francuski. Drukowany w wielu czasopismach literackich w Armenii i za granicą. Pięciokrotny zwycięzca dorocznej nagrody literackiej gazety młodzieżowej “Gretert” w dziedzinie poezji i przekładów w latach 2007, 2009, 2011 i 2013. Mieszka w Erewaniu w Armenii.
Za książką “Letargiczne przebudzenie” w 2012  otrzymał nagrodę im. Iriny Gyulnazaryan. Książka ta zdobyła tytuł “Najlepszej książki poetyckiej roku.”
Członek wielu konferencji i festiwali międzynarodowych w Armenii, Włoszech, Górskim Karabachu i Rumunii.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko