Dimana Ivanova. Alfabet pragnień (Scalino, Sofia, 2016)
Pragnienie
Drepcze za mną
po stromych zboczach
aż po przepastne głębiny;
wdziera się w mój sen.
Człapie za mną, szepce,
oplata nie swoimi
włosami –
smutny wiersz.
Staram się uciec,
ale droga jest zamknięta.
Oczy kocicy
Pokój. Drzwi. Wszechświat,
zakuty w mrok.
Przed drzwiami pokoju – kocica.
Oczy jej płoną,
sięgają w przyszłość.
Za drzwiami – ludzie, wrogowie?
Tylko kocica wie, lecz milczy.
Kariatyda
Niezłomne słowa moje
milczące niczym kamienie
wyniosły cię, kariatydo,
w świątyni mego serca.
Tak piękną cię stworzyły,
że zapomniały o duszy.
Nie szkodzi – ja cię kocham,
a ty pozostaniesz pełną chłodu.
Sztuka
Sztuka współczesna jest bezwzględna. Przetwarza życie, które jest okrutne.
Wyraża uczucia, które są wstrząsające. Obala zasady.
Rusałka
Miłość Twoja jest ostra
jak przyprawa z węgierskiego rynku.
Lubię czuć
twoje wargi –
korzenne
jak smak zupy rybnej,
palące
moją skórę.
Rozbierz mnie.
Kochaj mnie
długo
w milczeniu,
a potem mnie porzuć
bym wróciła tam,
skąd przyszłam.
Malarz
Iwowi Jacque, emu
Tylko parę jego kresek na kartce
zbiera mnóstwo pomysłów
za konkretem czai się abstrakt
przesłania wieczność…
Ludzkość
Idzie ludzkość, nie zatrzymuje się
aż do samej krawędzi przepaści
czy poleci w dół –
stawiam sobie pytanie
czy zleci z nieba anioł
i zwróci ją ku wieczności
Jasność
Jasne i ciemne barwy
naszych ślubnych obrączek
podpowiadają o pięknie i zgrozie
wolności i ślubu,
mroku i światła.
Z czasem złoto wyblakło
zostało tylko srebro – skarb szatana.
Zabrzęczą jak szyny
pociągu horroru,
w szaleńczym wirze
wokół
siebie.
Przekład z bułgarskiego: Dimitrina Hamze
Dimana Iwanowa (1979, Warna). W roku 2003 kończy równocześnie dwie specjalności – Filologię słowiańską z profilem „Język i literaturę czeską” oraz „Filologię francuską” – na Uniwersytecie Sofijskim im. „Świętego Klimenta Ochridskiego” (Klemensa z Ochrydy?) . Posiada stopień doktora w dziedzinie literaturoznawstwa porównawczego, uzyskany na Uniwersytecie Karłowym w Pradze. Została dwukrotnie uhonorowana nagrodą dla młodych tłumaczy (przekładowców) czeskich w ramach konkursu „W ślad za Grigorem Lenkowym”, organizowany przez Ośrodek Czeski w Sofii, jak również nagrodą za najlepszy przekład artystyczny z języka bułgarskiego na język obcy na rok 2017 za tłumaczenie tomu poetyckiego pod tytułem „Cienka książeczka” Ekateriny Josifowej na język słowacki. Przetłumaczyła i opublikowała w bułgarskiej prasie literackiej utwory szeregu autorów w przekładzie na język czeski, słowacki, angielski i francuski. Jest autorką dwóch tomików liryki: „Zaproszenie na ojca” (Wyd. „Ergo”, 2012) i „Alfabet pragnień” (Wyd. „Skalino”, 2016). Jej wiersze przełożono i opublikowano na język angielski, czeski, słowacki, macedoński, rumuński, hiszpański, francuski, rosyjski i arabski. Ma także powołanie badawcze – spod jej pióra wyszło mnóstwo artykułów i recenzji naukowych, wydanych w Bułgarii, Czechach, na Słowacji i Węgrzech. Pracowała również jako członkini rady redakcyjnej czasopisma wspólnoty bułgarskiej w Czechach, znana pod nazwą „Bułgarzy” oraz na Słowacji – „Współnarodowiec”, a także jako nauczycielka języka francuskiego na Słowacji. Obecnie pracuje jako nauczycielka języka i literatury bułgarskiej w Szkole Bułgarskiej im. „Bojana Magi” w Londynie. Należy do Związku Dziennikarzy Czeskich, Asocjacji Czesko-Słowackiej z literaturoznawstwa porównowawczego, jak również Poetyckiego Stowarzyszenia „Pars Artem” na Słowacji.
