Wiersze tygodnia – Zygmunt Jan Prusiński

1
350
Bogumiła Wrocławska
Bogumiła Wrocławska


LATAWCE NAD MIASTEM

Motto: „powiem ci o mojej miłości
która będzie świecić za nami jak łuna dalekich ognisk”

                                                               Roman Śliwonik


Tamtędy przejdę
gdzie drogi pachną piaskiem
a konna kawaleria
na rysunkach została
i w wierszach poetów.

Kobiety mijam roztargnione –
kobieta ma więcej myśli od mężczyzny
ten codzienny urok
i dla ptaków i dla krzewów
wystających za parkanem
zamkniętych ludzi.

Chce się dotknąć miłość
a w zamian mgła nuci
a deszcz i tak przyjdzie bez pukania
majestatyczna bezwolna cisza
otwiera oczy kochanka
który głaszcze liście wciąż niepewny.

Niech zostaną struny na drzewach
niech zakołysze wiatr
cudowny odblask w lusterkach
że przed chwilą była ona
i znikła z niedokończonym słowem

podobną drogą co piaskiem pachnie…


14.8.2012 – Ustka
Wtorek 11:31


JUŻ PO ŚMIERCI…

                             Pamięci Romana Śliwonika


I zobacz Romku, czy my nie mówiliśmy
tak ładnie o śmierci?
Rozgrzewała nas wódka w środku,
a my wciąż na szczyty górskie bez skrzydeł…

Krzyczałeś do mnie
aż ci okulary ciemne spadły
i zbiły się szkła o jeden kamień za dużo.
(Uważaj Zygmunt nie skalecz się,
poezja jest zawsze bolesna)!

O co ci chodzi w tych wierszach
przecież one nie pachną jaśminem –
tłoczą się nieporadne
trochę mnie denerwujesz Romanie.

Kto tobie kazał pisać
kto mnie kazał pisać,
za życia poeta jak szyszka na jodle wisi.
Pędzimy w to gardło ciemności do końca,
że jeszcze jeden dzień przeskoczymy
przez taką małą kałużę na ulicy.

– Zadałeś mi ból Poeto – zadałeś…


19.2.2013 – Ustka

Wtorek 19:23


ROMAN ŚLIWONIK

Taki byłeś zaangażowany
pisałeś ołówkiem wiersze nocą
by zdążyć do świtu –
Bóg czekał i Beata czekała
a ty wybiegłeś z poetyckimi bluesami.

Po co ten pośpiech – takie są ważne
w przyrodzie ważek miłość nad rzeką
chodź tam Romku i flaszeczkę weź –
nie jest ciężka i ogórki weź
posiedzimy nad wodą – ona taka
zalotna ta rzeka jak panna na wydanie.

Pośpiewamy te twoje bluesy do Beaty –
zakochałeś się w niej czy krótki romans
pamiętam okładkę książki – saksofon
i te pędzące wiersze do nieba
może przystaniemy poeto
drzewa takie niespokojne…

Zgasimy białe światło nocą
jutro też jest dzień – opowiesz mi
o powrotach do pustego domu.

                                      20.2.2013 – Ustka
                                      Środa 22:20


DOSZLIŚMY DO WYRWY…

                                                     Motto:
                                                           Kiedyś
                                                           któregoś dnia ogołoconego z liści i blasku
                                                           dnia jak wieża

                                                                                   Roman Śliwonik


Nie znasz to co ja mam
kobietę w łuskach tajemnic
jest pachnąca jak pachnie książka
świeżo wydana w oficynie.

I jest w niej głos szklisty
rozdźwięki układają przyszłość
choćby jutro zapukać
dowiedzieć się jaka pogoda jest w ogródku…

Poeto z ubiegłego wieku
śpisz od dawna w swoim ulubionym wierszu
a ja ci przypominam
warszawskie flaki u Flisa na Marszałkowskiej
i dwie połówki wypite.

Ursynów bez ciebie
tuli się do pojedynczych drzew
pisałeś o nich z okna bloku
że tylko w drzewa Boga wierzysz.

Doszliśmy do wyrwy Romanie –
stanęliśmy by wyostrzyć wzrok
jak to czyni księżyc nocą.

Śpij na wieczność twoją
tam gdzie dęby się kołyszą.


                                            17.8.2013 – Ustka
                                             Sobota 20:13


PROWADZIMY MYŚLI DALEJ

Motto:
              szarpiemy się krótkimi oddechami
              żeby powrócił upał pierwszej nocy

                                                   Roman Śliwonik


Twoje noce minęły w ostatnim wierszu
szarpałeś struny pajęczyny by tonację utrzymać
spadziste nierówności zaplątane w liściach
oplatasz wspomnienia to co już było.

Siedzieliśmy przy stole z Janem Himilsbachem
słuchaliśmy jego opowieści – wódka nalana.

– Czy wiesz że Himilsbach był milicjantem?
Jego kumpel o nazwisku Kogut jeszcze żyje
obydwaj zamknęli na Woli mojego znajomego.

Piliśmy za polską literaturę i za twoją książkę
„Bluesy dla Beaty” – pamiętam jak powstawała…

Noce szeleszczą u wrót miasta
ciebie już nie ma by z tobą pogadać.


18.8.2013 – Ustka
Niedziela 13:54

(Wiersze z książki „Kraina dzikich poetów”)


STANISŁAW GROCHOWIAK NIE ŚPI…

Jestem pewny że na wzgórzu będąc
pisze następny wiersz do książki.

Spaceruje warszawskimi ulicami wieczorem
tam gdzie bywał zagląda choćby do Flisa.

Przy nim Zbigniew Jerzyna i Roman Śliwonik –
trzej muszkieterowie w szatach poezji.

Ale jest okrężna droga by do nich podejść
podać rękę i kielicha z nimi wypić…

Gustowanie w ramach liryki i przyjaźni –
książki niczym ptaki obłoki dotykają.

I widzę ich uśmiechniętych – akurat
Stanisław Grochowiak deklamuje wiersz.

A ja jego uczeń w Szkole Aniołów
uczę się jak pisać dobre wiersze.

Bo wiersz to modlitwa – to echo
które powraca lotem jaskółki.


3.9.2014 – Ustka
Środa 5:00

(Wiersz z książki „Życie z duchami”)

Wiersze tygodnia redaguje Stefan Jurkowski
stefan.jurkowski@pisarze.pl

Reklama

1 KOMENTARZ

  1. Poetka w ubeckiej spódnicy

    Listy do Pisarzy…

    POECI, ANIOŁY, DOBROĆ

    fragment:

    Co do tow. komunistki Wisławy Szymborskiej – Rottermund, to o niej pisałem w kilku artykułach. Pamiętam, w roku 2004 napisałem tekst pt. „Obrońcy z kapelusza iluzjonisty”, gdzie akurat był opublikowany w miesięczniku literackim w „Akancie” – Bydgoszcz, u red. Stefana Pastuszewskiego. Chyba artykuł zrobił karierę, bo sam Jakub Winiarski w „Literatorium” – forum krytyki literackiej, (14.06.2004r.) pisze tak:

    „Warto natomiast przeczytać artykuł Zygmunta Jana Prusińskiego „Obrońcy z kapelusza iluzjonisty”, kolejny głos w toczonej na łamach AKANTU od miesięcy „Sprawy Miłosza i Szymborskiej”. Zirytowany i rozgoryczony Prusiński pisze m.in. „Będąc dzieckiem widziałem, co ubecja czyniła z moim ojcem! – (Lucjanem Prusińskim [Ś.p.] przyp. Z.J.P.) Bicie, torturowanie, areszty, więzienia… Czy zdolna byłaby Wisława Szymborska napisać o tych zdarzeniach wiersz? Nigdy! Bo nie czuje tego. Bo była po drugiej stronie barykady politycznej w Polsce”.

    Jakub Winiarski dopisał od siebie: „Teraz Szymborska woli pisać o kocie w pustym mieszkaniu, o piesku, który nie bardzo wie, co się dzieje, o czasie, który może nie jest starcem długobrodym, siwym”.

    – W tym miejscu chciałbym podziękować krytykowi, panu Jakubowi Winiarskiemu, iż zauważył ten mój artykuł polemiczny. Co do pochówku noblistki, to proponuję obok „tatusia” józefa stalina w Moskwie! – Jak ona kochała tego zbrodniarza ludobójcę!!! – Ile łez wylała pośmiertnie…

    Pozdrawiam –

    Zygmunt Jan Prusiński

    (25.08.2008)

    _________________________________

    Wiersz poświęcony noblistce…

    Zygmunt Jan Prusiński

    POETKA W UBECKIEJ SPÓDNICY

    Wisławie Szymborskiej – Rottermund

    Dla niej jest wszystko jedno,

    można mieć kilka cnót…

    Jest ona jak z czarnego obrazka,

    nieświęta na pewno i nie z krzyża.

    Na prowincji Paryża malarze odnoszą się do koloru czarnego obco,

    więc zakrapiają nocne trunki a potem sikają do Sekwany.

    U nas w Krakowie,

    poetka w ubeckiej spódnicy maluje o spokoju;

    okno jest często zamknięte,

    by nie uciekły żadne nowe słowa z wiersza.

    Ma sny podobne do szatańskich uciech młodości.

    Pijany gitarzysta gra bluesa tuż obok na ławce –

    może myśli w tym swoim graniu o matce,

    która w Krakowie nie zrobiła kariery,

    była uliczną śpiewaczką za butelkę wina.

    Polska to kraina sfałszowanej tonacji z ust mówiących „Dobranoc” –

    zboczenia polityczne mają ciągle wiosenne machinacje,

    ktoś kogoś broni – sami porządni towarzysze broni.

    Z północnej Prowincji piszę do was o rozsądku,

    nie bądźcie usypiającymi woluntaryzmikami wedle zasady:

    (Można zawsze przedstawić się z lepszej strony),

    więc wypinają swoją geometryczną tylną część –

    o tak dla fasonu lotu czarnej jaskółki…

    3.06.2008 – Ustka

    ________________________

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko