Stanisław Grochowiak – ***

0
224
Bunt nie przemija, bunt się ustatecznia;
Jest teraz w locie: dojrzałym dookolnym,
Jakim kołują doświadczone orły.

Bunt się uskrzydla tak ? jak udorzecznia

Bo wpierw to było jakby piaskiem w oczy,
Turniejem chłopców na słonecznej plaży;
A teraz ciężki; teraz ciężej waży.

Bunt się uskrzydla tak ? jak kamień toczy

I pomyśl; czułość, ta świetlista kula,
Teraz dopiero w mym pobliżu płonie
Luzując szczęki, łagodząc me dłonie

Bunt się uskrzydla tak ? jak się uczula.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko