Omawiane książki: Jana Galarowicz: “Być ziarnem pszenicznym”, “Wprowadzenie do antropologii filozoficznej” Zajawka: Personalizmem interesowałem się od dawna, a Galarowicz to znakomity znawca tej tematyki
Słowa kluczowe: agatologia – filozofia dobra; twórca personalizmu komunijnego – personalizm Karola Wojtyły, Józefa Tischnera, Władysława Stróżewskiego, Karola Tarnowskiego, Barbary Skargi; fenomenologia – Husserl, Ingarden, koncepcja Trójcy Świętej – wzajemne obdarowywanie się; człowiek – wychylony ku drugiemu, jest z nim w relacji dialogicznej, etycznej; paradoks prawdy etycznej – ziarno, które nie obumrze, nie wyda plonu obfitego; napotkany musi być obdarowany troską i opieką; zaprzeczanie swojemu wolnemu czasowi – antypody myślenia egoistycznego; w centrum prawdziwej relacji z osobą jest dobro; aksjosfera – połączenie z różnymi ludźmi; sfera wartości; homo patiens – człowiek cierpiący; Hans Uhr Von Balthassar – prawda jest symfoniczna; człowiek – dynamika działania – nastawienie na dobro drugiego człowieka; zamieszkiwanie w sferze obiektywnej; dynamika tego, co obiektywne – aksjosfera – sfera działania; człowiek ma dwie sfery – pierwsza egologiczna druga to sfera dialogiczna; w centrum rozważań postawiona osoba; sfera relacji cechuje się swoistą dynamiką; Gelassenheit – zrównanie, uspokojenie; spokój ducha; powołanie rozumiane jako wybranie, naznaczenie; wychowanie – obudzenie pasji do życia; Koncepcja Galarowicza głęboko etyczna – etyka wzajemnego obdarowywania się; koncepcja również terapeutyczna; schizofrenia jako derealizacja własnego “ja”; Koncepcja Dąbrowskiego dezintegracji pozytywnej, w wyniku depersonalizacji dochodzi do narodzin
nowego człowieka; Bezinteresowność jako cecha konstytutywna człowieczeństwa; Przytoczenie określenia Levinasa – pracownik zbawienia; Odwołanie do filozofii dramatu ks. Józefa Tischnera; człowiek jako
istota dramatyczna; koncepcja “ja” i “ty”; Cierpienie interpretowane jako dar; antypody nihilistycznego pojmowania człowieka; Koncepcja wychylona komunijnie, czyli wspólnotowo; Personalizm komunijny; Książki napisane pięknym, potoczystym językiem; Pytanie o życie człowieka, o osobę, poczuwanie się do bycia uczestnikiem aksjosfery; Między koncepcją eudajmonistyczną a anty eudajmonistyczną – realizacji siebie a bycia
ofiarą
