Recepty miłosne. Trzeba przyznać,oryginalny to i znakomity pomysł na tytuł zbioru wierszy miłosnych. Zważywszy na profesję autora Jerzego Gronkiewicza – lekarza internisty, znającego każdą tkankę ludzką, nie tylko tę mięśniową, łączną, nabłonkową, chrzęstną, ale też najdelikatniejszą, odpowiadającą za emocje człowieka, popularnie określaną „motylami w brzuchu”, trudno dziwić się, iż przepisał on potencjalnym pacjentom ponad dwieście poetyckich recept na czerpanie radości z życia intymnego. Już w pierwszym, tytułowym wierszu wyjaśnia i zachęca:
warto przeczytać
„Sztukę kochania”
Michaliny Wisłockiej
dowiesz się wiele
o mechanizmach seksu
miejscach intymnych
wielu pozycjach
poszukiwaniu orgazmu
kto jednak pragnie
aby się w atom i światłość zamienić
powinien”Recepty miłosne”przyswoić
i wtedy już może się żenić
i wtedy też może się zmienić
dowie się tajników
uniesień subtelnych
wszak „Sztukę kochania”
ginekolog napisał
„Recepty miłosne”
lekarz ciał serc i dusz najdelikatniejszych
(Recepty miłosne)
I zaraz, po tym ubranym w wiersz wstępie, Jerzy Gronkiewicz podaje mężczyznom dwustronicową „ Instrukcję obsługi kobiety czyli ABC robót ręcznych”. Zaprawdę, godne są przeczytania, a nawet przyswojenia te obrazowo i z poczuciem humoru sformułowane podpowiedzi, zalecenia dotyczące głównie gry wstępnej, ale też kulminacji aktu spełnienia. Przytoczę tylko koniec owej misternie skompilowanej receptury:„Po wszystkim pamiętaj, że cały twój trud pryśnie jeśli z przestworzy wrzucisz ją (czyt. kobietę) do przerębli kończąc nagle. Pozwól jej wolno spadać spadochronem utkanym z pajęczej sieci. W nagrodę innym razem ona zrobi z tobą to samo a myślę, że wymyśli znacznie więcej niż się spodziewałeś”.
Jerzy Gronkiewicz jest specjalistą chorób wewnętrznych, ale mógłby też z powodzeniem zasiadać w gabinecie psychologa, seksuologa i niezłego eksperta od damsko-męskich relacji intymnych. Potrafi mówić o miłości. Subtelnie, ale też bez pruderii. Romantycznie, ale realistycznie i bez zahamowań. Wszak „wszystko co ludzkie, nie jest mu obce”.
Erotyka, miłość, seks są motywem przewodnim prawie wszystkich pomieszczonych w tomie wierszy. I chociaż jest to w sumie zbiór monotematyczny, ale ani przez moment czytelnik nie doznaje uczucia zmęczenia, znużenia i tym podobnych wrażeń. Poeta dba o zróżnicowanie formy tekstów, ich emocjonalne zabarwienie, zmienność nastroju i obrazowania. Tom faluje odcieniami przeżyć, uniesień, zwątpień, namiętności jak również rodzajowych scenek. A wszędzie na plan pierwszy wysuwa się kobieta, której autor nie skąpi epitetów:
Jesteś taka gęsta
Rozpalona,mięsna
Wonna, lepka, błądząca.
I taka poplątana,
Odurzona, blada,
Rozwichrzona, kwitnąca,
Rozmazana, marząca.
Już spokojna, spełniona,
Cała rozanielona,
Senna, zaczarowana,
Mną i sobą pijana.
(Po)
Ciekawa zapewne dla panów okaże się recepta na operację plastyczną dla żony:
zrobiłem żonie operację plastyczną
podniosłem kąciki ust bukietem czerwonych róż
śpiewnym erotykiem podszytym wiatrem
wykreowałem mistrzowską fryzurę
pijąc kawę na tarasie przeczytałem
najpiękniejszy liryk jej dedykowany
zauważyłem jak delikatne zmarszczki
wygładziły się ukazując twarz nastolatki
podczas gdy na dwa głosy śpiewaliśmy „Opium namiętności”
(Operacja plastyczna, fragm.)
Autor miłosnych przepisów posiada duże poczucie humoru. Nie stroni od żartu. Ułożył np. takie oto dowcipne „ Życzenia uniwersalne bożonarodzeniowe żeńskie”:
Franco wredna i bezwstydna
Żebyś była bardziej zbrzydła
Żebyś była mała gruba
Żeby cię nikt nie chciał kochać
Za twe dotąd złe występki
Żebyś jeść musiała z ręki
Za bezczelność wobec dworu
A za braki w wychowaniu
Za tupecik droga Asiu
Już nie będę o nic prosił
Paragrafem będę kosił
Choć nie cierpię ciebie szczerze
Boś jest małpą i w to wierzę
Jednak że święta nadchodzą
Język swój nieco złagodzę
Życzę zdrowia i radości
Nie proś smutku idzie w gości
Niech prezenty pod choinkę
Skrzywią twoją tęgą minkę
Życzę karpia z czarną skórką
Barszczu z uchem z dużą dziurką
Huk fasoli odlotowej
I kapuchy michę zdrowej
Tego dzisiaj pani życzy
Doktor Jurek z Bańskiej Bystrzycy
Nie dziwi też śpiewność i melodyka wielu, wielu wierszy pomieszczonych w tomie. Jerzy Gronkiewicz bowiemgra na gitarze i śpiewa własne teksty na scenach lokalnych (okolice Jasła), jak również w ubiegłym roku na scenie Piwnicy pod Baranami podczas Międzynarodowej Symfonii Poetów, Pisarzy i Artystów – imprezie zorganizowanej przez belgijską poetkę, dziennikarkę i animatorkę kultury Yvette Popławską.
Lekarz z Jasła jest bardzo płodnym poetą. Nie pretenduje do awangardowych twórców. Znając współczesne trendy literackie, pozostaje wierny własnej formie, przystępnej dla ogółu odbiorców. Jego poezja jednak jest tylko z pozoru prosta. Zawiera wiele życiowych, niepodważalnych prawd. Trzeba podkreślić, iż teksty Gronkiewicza stworzone są do wokalizy. Świadom tego poeta – tekściarz, w wielu wierszach zaznacza kursywą refreny do piosenek.
Nic więc nie pozostaje, jak zamówienie wizyty u dra Jerzego Gronkiewicza i nabycie pliku skutecznych recept na udane intymne życie. Polecam serdecznie.
1 X 2020
Irena Kaczmarczyk
Gronkiewicz Jerzy: Recepty miłosne, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2020, ss.225.
