Rekomendacje książkowe Krzysztofa Lubczyńskiego
Źródło życia pośród wojny
Kawał dobrej, mocnej, brutalnej, naturalistycznej prozy współczesnej, niespełna trzydziestoletniej fińskiej autorki. Historia wojennej położnej w warunkach jenieckiego obozu niemieckiego w fińskiej Laponii. W tle surowy klimat fiordów i okolic Morza Arktycznego, szarość, okrucieństwo i chaos wojny, w zbliżeniu, często naturalistycznym, cielesna miłość i liczne detale ginekologiczno-położnicze. Wojna jest tu pokazana nie jako patetyczne zmagania narodów, wojsk czy wielkich sił, ale jako krwawy, bezsensowny chaos. Powieść Kettu odznacza się nerwową, szarpaną, szorstką, nielinearną formułą narracji, bogatymi, dosadnymi portretami psychologicznymi.
Katja Kettu – „Akuszerka”, przekł. Bożena Kojro, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2016, str. 326, ISBN 978-83-8032-117-6
—
O starzeniu się
Późna powieść Rotha, autora słynnego „Kompleksu Portnoya”. Historia mężczyzny, przeciętnego Amerykanina (everyman), od młodości do końca życia. Niewielka, gorzka opowieść o ludzkiej egzystencji jest przede wszystkim opowieścią o starzeniu się ciała, jego brzydnięciu i słabnięciu, o nieuchronności przemijania. W epoce hedonistycznego kultu młodości podobny temat nie jest być może zbyt pożądany przez szersza publiczność, ale depresyjny klimat powieści wynagradza klasa tej prozy, jej zdyscyplinowany, sugestywny styl, osadzony w najlepszych tradycjach amerykańskiej prozy realistycznej.
Philip Roth – „Everyman”, przekł. Jolanta Kozak, Wydawnictwo Literackie Kraków, 2016, str. 166, ISBN 978-83-08-06240-1
—
Socjuwenilia Hłaski
Zbiór kilkunastu niepublikowanych dotąd młodzieńczych opowiadań Marka Hłasko. Obraz powojennej Polski, szarej żmudności jej egzystencji. Sporo w nich jeszcze stylistyki socrealistycznej i proustrojowych, a nawet prostalinowskich akcentów. Jednak nawet pod tymi zewnętrznymi atrybutami poetyki socrealistycznej błyszczy samorodny talent pisarski, bogata wyobraźnia językowa Hłaski i jego niezwykły dar realistycznej obserwacji. To wzbogacony jest o ciekawy aparat krytyczny pozwalający lepiej rozumieć liczne wątki tej prozy odnoszącej się do czasów niby nie aż tak bardzo odległych, ale tak naprawdę zamierzchłych.
Marek Hłasko – „Najlepsze lata naszego życia”, oprac. Radosław Młynarczyk, Wyd. Iskry, Warszawa 2016, str. 367, ISBN 978-83-0447-6
