Anna Magdalena Filipiak – Jesień

17
817
Fot.: Kamil Stępień

Stada wron
nakreślone czarną pastelą
w krajobrazie
jesiennego nieba

budzą niepokój

Obumarłe drzewa
w kolorze
wypłowiałych lisich ogonów

i cisza
przerysowana jak szyba
chłodem
ostrego wiatru

Reklama

17 KOMENTARZE

  1. Muszę przyznać, że to na prawdę dobry wiersz! Oszczędny w słowach, ale bardzo poetycki, dużo mówi i działa na wyobraźnię. Ciekawy styl pisania. Piękny wiersz i piękna Pani Autorka. Chętnie poczytam więcej!
    Gratulacje!

  2. Ten wiersz niesie ze sobą wiele spokoju. Wiele mówi bez nadmiaru słów. Bardzo mi się podoba. Chętnie poczytała bym więcej wierszy tej Autorki.

  3. Wiersz bardzo obrazowy, czytając mam rysunek przed oczami, piękny nostalgiczny, a jednocześnie mroczny i depresyjny. Bardzo dobrze oddany klimat późnej jesieni. Ania wybitnie jak artysta plastyk maluje słowem, chciałabym tak świetnie i swobodnie operować pędzlem.

  4. Przepiękny wiersz 😍 Oszczędny w słowach maluje obraz tak żywy jakby się w nim było. Porusza emocje, zatrzymuje w tu i teraz a jednocześnie przenosi w inny świat. Ci będzie… cisza przed? Uwielbiam taką poezję i czekam na więcej ❤️

  5. Bardzo serdecznie dziękuję za tak pozytywne przyjęcie mojego wiersza!
    Dziękuję za piękne komentarze i ciepłe słowa! Jestem szczerze wzruszona!
    Pozdrawiam! ❤

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko