(ur. 1952) – Jedyny polski pisarz który, mieszkając w Polsce, w pewnym okresie pisał po francusku i publikował we Francji.
Absolwent romanistyki UW ze specjalizacją italianistyczną, podyplomowego studium dziennikarstwa UW oraz studium scenariopisarstwa w Łódzkiej Szkole Filmowej.
Debiutował publikując opowiadania w tygodniku Przekrój.
W początkowym okresie zajmował się również przekładem. Tłumaczył między innymi prozę, znanego przedtem w Polsce jako rysownika – Rolanda Topora. Opublikował w polskiej prasie przekłady jego opowiadań, następnie w wydawnictwie literackim tom „Cztery róże dla Lucienne”, a w wydawnictwie Czytelnik powieść „Chimeryczny lokator”.
Autor pierwszego przekładu prozy Jerzego Kosińskiego, opublikowanego po tej stronie „żelaznej kurtyny” (fragmenty powieści „kroki” w tygodniku „Razem”).
Nie znajdując wydawcy dla własnej prozy w wydawnictwach ówczesnej Polski, pierwsze trzy książki Matkowski napisał po francusku i opublikował w wydawnictwie Denoël, należącym do grupy wydawniczej Gallimard – w serii „Literatury świata” (oprócz Matkowskiego w tej serii edytorskiej znaleźli się Bruno Schultz, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Witold Gombrowicz, Stanisław Lem i Marek Hłasko).
W 1990 roku jego prośba o przyjęcie do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich została odrzucona, a w uzasadnieniu wskazano żartobliwie na kwestię iż, jako piszący w języku francuskim – Matkowski powinien zapisać się raczej do Stowarzyszenia Pisarzy Francuskich. Zasugerowano mu też życzliwie, aby się poprawił i zaczął pisać po polsku. Co też zainteresowany uczynił. Zwłaszcza że po 1989 roku nie było już problemu ze znalezieniem wydawców w Polsce – powstały prywatne oficyny wydawnicze. Matkowski opublikował serię czterech (jak do dej pory) powiastek filozoficznych w formie bajek dla dorosłych (znakomicie zilustrowanych przez Ewę Gdowiok), dwie powieści, zbiór opowiadań oraz publicystyczną książkę przeciwko myślistwu.
Jest wrogiem antropocentryzmu, jego książka „Polowaneczko” stała się jedną z lektur obrońców praw zwierząt. W powieści „I bóg stworzył delfina czyli potrawka z człowieków” Matkowski prezentuje alternatywną wizję ewolucji, w której zwycięża gatunek inny niż homo sapiens, ludzie natomiast są jednym ze zwierząt hodowlanych.
Po opublikowaniu pierwszej napisanej po polsku książki Matkowski został zaproszony do wstąpienia do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich przez jego ówczesnego prezesa, Marcina Wolskiego.
PUBLIKACJE:
- Le Dévisagé – Editions Denoël, Paryż 1984
- Gangsterski – Editions Denoël, Paryż 1989
- Gangsterski – Wydawnictwo TENTEN, Warszawa 1991
- Paravie – Editions Denoël, Paryż 1993
- Opowieści niebiańskie – Wyd. BGW, Warszawa 1993
- Mysza, bajka nie dla dzieci – Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2003
- Mysza na wakacjach – Wyd. Sic!, Warszawa 2004
- Gangsterski – Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2005
- Mysza i Niedźwiedź mają dziecko – Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2006
- I bóg stworzył delfina, czyli potrawka z człowieków – Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2008
- Polowaneczko – Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2009
- Mysza górą, czyli Mysza i Niedźwiedź szukają sensu życia – Wyd. Latarnik, Warszawa 2010
- „Biała mafia”, wydawnictwo WGP Warszawa 2017