Brigitte Kronauer, niemiecka pisarka oraz Eustachy Rylski – polski dramaturg i eseista zostali tegorocznymi laureatami Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego.
Nagroda literacka im. Samuela Bogumiła Lindego jest przyznawana od 1996 r. zawsze dwóm autorom: z Polski i Niemiec, których słowo “tworzy ideały i wartości, łącząc ludzi, społeczeństwa i narody we wspólnej rozmowie”. Muszą to być twórcy mający wybitne osiągnięcia w takich dziedzinach, jak liryka, proza, dramat, eseistyka, krytyka literacka, publicystyka, tłumaczenia.
Tradycyjnie nazwiska laureatów zostały równolegle ogłoszone w Toruniu i Getyndze, w 242. rocznicę urodzin Samuela Bogumiła Lindego, językoznawcy, leksykografa i pedagoga. Wręczenie nagród odbędzie się 23 czerwca w Toruniu. Laureaci nagrody otrzymają okolicznościowe dyplomy, medale oraz po 5 tys. euro.
Brigitte Kronauer (ur. 1940 r.) studiowała germanistykę i pedagogikę, od roku 1974 mieszka w Hamburgu. Jak przypomniała kapituła Nagrody im. Lindego, pisarka publikuje wyłącznie utwory prozatorskie, które “charakteryzują się wyrafinowanym kunsztem narracyjnym, wysoko ocenianym przez recenzentów”. Wśród najważniejszych dla niej pisarzy wymienia m.in. Josepha Conrada i Roberta Walsera.
Kronauer jest laureatką wielu nagród literackich, m.in. wysoko cenionej w Niemczech nagrody im. Heinricha Boella (1989). Wykładała poetykę m.in. na uniwersytetach w Heidelbergu, Tybindze i Zurychu. Jej twórczość dotychczas nie była przekładana na język polski. Do jej najważniejszych utworów krytycy zaliczają: “Frau Muehlenbeck im Gehaus” (1980), “Rita Munster” (1983), “Die Frau In den Kissen” (1990), “Teufelsbrueck” (2000), “Verlangen nach Musik und Gebirge” (2004), “Zwei schwarze Jaeger” (2009) i “Favoriten. Aufsatze zur Literatur” (2010)
Eustachy Rylski (ur. 1944 r.) prozaik, dramaturg, eseista, pochodzi z Dolnego Śląska, ale w 1978 r. przeniósł się do Warszawy. Debiutował w roku 1984 dwiema mikropowieściami “Stankiewicz. Powrót”. Trzy lata później opublikował tom opowiadań “Tylko chłód”, po wydaniu którego na lat blisko dwadzieścia zaprzestał pisania prozy, tworząc tylko dramaty – były to m. in. “Chłodna jesień” (1989),”Wilk kazański” (1996), “Netta” (1997), “Co nie jest snem” (1999) i “Dzień podróżny” (2004). W roku 2004 opublikował nową powieść “Człowiek w cieniu”, a rok później osadzoną w realiach epoki napoleońskiej powieść “Warunek”. W roku 2007 wydał tom opowiadań “Wyspa”, a dwa lata później zbiór esejów “Po śniadaniu”. W 2010 r. ukazała się kolejna powieść “Na grobli”. W kwietniu ukazała się jego nowa powieść “Obok Julii”. Pisarz był nominowany do Nagrody Literackiej “Nike” i otrzymał Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza. Jego utwory tłumaczone były na języki: rosyjski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański i węgierski.
