Adam Lizakowski
Studium nad strachem
Strach ma imię i nazwisko, nie jest
czystą ideą, ma oczy, usta, ręce,
bijące serce, mówiący język.
Życie nie boi się strachu, życie nie
zna strachu, chociaż strach ma wielkie
oczy, to jednak życie patrzy śmiało
w oczy strachu, śledzi drżenie rąk.
Strach ma po swojej stronie armię
najemników – zwątpienie jest wysłańcem
złej lub dobrej nowiny.
Niektórzy mylą strach z odwagą.
Emigranci o tym najlepiej wiedzą,
bo oni są ze strachem za pan brat.