Janusz Artur Ihnatowicz
Tryptyk rzymski
Świt na placu Świętego Piotra
1 Świt na placu Świętego Piotra
Dzień się podnosi ponad o Piotrem
blaskiem czystym jak potok kryształu
musnęło słońce wargami papieski okno
i ptakiem wesołym w świat poleciało
Apostołowie patrzą w niebo ślepym okiem
skąd leci chmura gołębi i obłok jak gołąb
cisza, cisza
a potem bije dzwon i kroków
spiesznych nagle po kamieniach klekot
to miasto ze snu budzi
postać biegnąca ku okrutnym ludziom
2. Południe na Prati
Nad dachami żeglują anteny i prania
tchem słońca ku południu pchane
między kominami ospałe trwanie
Z głębokości podwórza
kaskady Beethovena po klawiaturze
znikąd donikąd
kapie ciężkimi kroplami jeszcze jedna godzina
zadzwonił gdzieś telefon, telefon zamilknął
a w ciszę wbił się jak pięść wystrzał
z Gianicolo i dzwon od Świętego Piotra
3 Noc na Forum
Okruchy wielkości nanizane na ciemne ulice
Płyną przez nic, paciorki zgasłej chwały
Nad nimi księżyc złoty
A pod księżycem
Żółte oczy kotów
Co cesarzy przetrwały
Janusz Artur Ihnatowicz – Polski duchowny katolicki, ksiądz diecezji kieleckiej, poeta, pisarz, krytyk literacki, emerytowany profesor bazyliańskiego Uniwersytetu Św. Tomasza (University of Saint Thomas) w Houston, w Teksasie, gdzie wykładał teologię i patrystykę. Tam też mieszka na stałe.
Lata wojenne spędził w Częstochowie. Na emigracji przebywa od roku 1946 – początkowo w Irlandii, gdzie w latach 1948-51 studiował filozofię i psychologię na uniwersytecie w Dublinie uzyskując dyplom bakałarza sztuki (BA). W 1951 r. wyjechał do Kanady, a w 1969 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych.
Ksiądz Ihnatowicz był m.in. korektorem literackim pierwszego wydania Biblii Tysiąclecia (1965). Tłumaczył na język polski poetów angielskich i amerykańskich (Walt Whitman, Ezra Pound i in.), przełożył na angielski sztukę Jerzego Zawieyskiego Sokrates.
Debiutował jako poeta w 1954 r. w miesięczniku Studentów Polskich Za Granicą „Życie Akademickie”, prozę publikował w tygodniku „Życie”. Literacko związany był z grupą poetycką Kontynenty, skupioną wokół pisma „Kontynenty-Nowy Merkuriusz”. Drukował m.in. „Tygodniku Powszechnym”, „Więzi”, „Znaku” (Polska), „Kulturze” (Paryż), „Wiadomościach”, „Merkuriuszu Polskim”, „Życiu Akademickim”, „Kontynentach”, Oficynie Poetów i Malarzy. Jego przekłady Psalmów z hebrajskiego weszły do antologii Izrael w poezji polskiej (Paryż 1958). Reprezentowany jest również w antologii londyńskiej Ryby na piasku.
Członek Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce z siedzibą w Nowym Jorku i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W 1997 otrzymał papieski krzyż Pro Ecclesia et Pontifice. Laureat Nagrody Kościelskich (Genewa 1973) oraz Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn 2011). Cytat za: ZPPNO
C.S. Kraszewski
TYTUŁ? PO CO?
(z cyklu Angola)
Tak
nieruchomo na ławkach sobie leżą
Rano, na Plantach ze strony św. Gertrudy i Westerplatte
Kiedy małe tankowce ZZM
Myją ścieżki szczerymi łzami;
Tak nieruchomo, myślałbyś
Że to brązowe odlewy
Jakichś tam Banachów
Lub Nikodymów
Zapatrzonych w tajemnice wszechświata,
Czy w kwanty czy w czarne dziury
W spodniach Pana Boga; wszystko,
Jak się mówi, jest relatywne.
Tacy nieruchomi!
Czy doznali w końcu stanu satori?
Lub mokszy intelektualnej?
Ehh Paanie
jeśli mokrzy, to mokrzy od szczyn
Popatrz Pan tam pod ławką —
EB, Żywiec Okocim Hevelius
No cóż
Nil in homine bon a mente melius.
C.S. Kraszewski
Daremna próba rozmowy z martwą naturą
Kochanemu Georgowi Traklowi,
który uciekł nam w Krakowie
ślepy
i tępy
też wsłuchiwałem się w brzęki
lauru; gdy wziąłem go do ręki
skaleczyły mnie strzępy
bluźnierczych infuł
zgwałcony
poczułem pot bachantek
też, ale takich serc majątek
to taki umęczony,
kojfnięty wół
bluzę
rozdarłem
na piersiach Melpomeny
też, lecz o jej sutki kamienne
tak sobie język zdarłem
że wiersz pali jak sól
Charles Stephen Kraszewski (ur. 1962) jest poetą i tłumaczem poezji i sztuk teatralnych. Pisze po polsku i po angielsku. Wydał trzy tomiki wierszy po angielsku: Beast, Diet of Nails i Chanameed. Jego polskie wiersze ukazały się, m.in. w Odrze, w Czasie literatury i w londyńskim Pamiętniku literackim. Tłumaczył wiele klasyków z polskiej i czeskiej literatury na język angielski (np. Adam Mickiewicz, Tytus Czyżewski, Jaroslav Hašek i Jan Balabán); jego angielska wersja Odprawy posłów greckich była inscenizowana w teatrze Globe w Londynie podczas festiwalu „Shakespeare i Polska” (czerwiec, 2019 r.). Tłumaczy również z języków angielskiego i hiszpańskiego na polski (Eliot, Jeffers, Ferlinghetti, Tedi López Mills). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (oddział Kraków) oraz Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn). W 2013 r. otrzymał nagrodę ZPPnO za rozpowszechnianie literatury polskiej za granicą.
Maja Trochimczyk, Ph.D.
W sercu …
wyczaruj piękniejszą, jaśniejszą tęczę,
z klejnotów półprzezroczystych.
To ty, od stóp do głów, tęcza
siły i wiedzy, radości i uduchowienia.
Jesteś tęczą nieskończonego światła
Jesteś tęczą nieograniczonej miłości
Jesteś czerwonym rubinem życia
Jesteś czystym bursztynem stworzenia
Jesteś ognistym złotem potęgi
Jesteś zielonym szmaragdem uczuć
Jesteś niebieskim szafirem prawdy
Jesteś jasnym ametystem mądrości
Jesteś białym diamentem światła
Olśniewającym diamentem światła
Klejnoty tęczy twojego ciała
Klejnoty tęczy twojego umysłu
Korzenie w ziemi, sięgając nieba
tańczysz wśród gwiazd
Jesteś miłością, jesteś światłem
Wyobraź sobie gwiazdę nad głową
Wyobraź sobie najjaśniejszą gwiazdę
promienie biało-złotego światła
Wyobraź sobie błyszczącą gwiazdę
jej brylantowe promienie spowijają
całe twe ciało w kokonie światła
Wyobraź sobie, że jesteś bezpieczna
w tym świetle jak poczwarka
czekająca, aby stać się motylem
jak orzech w skorupce zanim
wyrośnie i stanie się drzewem
Światło przenika twe ciało
Światło płynie w twych żyłach
Światło świeci w twym umyśle
Światło pulsuje w twym sercu
Jesteś płynnym światłem
Jesteś lekka jak miłość
Jesteś …
___
Dr
Maja Trochimczyk jest polsko-amerykańskim historykiem muzyki, poetą, fotografem
i autorem siedmiu książek o historii muzyki, ostatnio “Górecki w Context:
Essays on Music” (2017). Jest założycielką Moonrise Press, sekretarzem zarządu
i dyrektorem ds. informacji Polsko-Amerykańskiego Towarzystwa Historycznego,
prezesem Klubu Kultury im. Heleny Modjeskiej w Los Angeles (2010-2012 i
2018-2020), oraz prezesem California State Poetry Society (od 2019). Jej prace
naukowe, artykuły i rozdziały książkowe ukazały się w języku angielskim i
polskim oraz w tłumaczeniach w dziesięciu krajach, w recenzowanych czasopismach
takich jak American Music,
Musical Quarterly, Computer Music Journal, Muzyka, Studia Musicologica,
Polish American Studies, Polish Review, i in. Jej prace znajdują
się również w wielu książkach, słownikach
i in. publikacjach naukowych. Jest laureatką wyróżnień i nagród
polskich, kanadyjskich i amerykańskich, m.in. od American Council of Learned
Societies, polskiego Ministerstwa Kultury, Polsko-Amerykańskiego Towarzystwa
Historycznego (nagroda “Creative Arts Prize” za dwa tomy poezji o wojnie), i
in.
Dr Trochimczyk opublikowała osiem zbiorów poezji, w tym “Miriam’s Iris” (2008),
“Slicing the Bread” (2014), “The Rainy Bread. Poems from Exile” (2016), “Into
Light” (2016) oraz trzy antologie poetyckie, “Chopin with Cherries” (2010),
“Meditations on Divine Names” (2012) i “Grateful Conversations” (2018,
współredagowana z Kathi Stafford). Setki jej wierszy pojawiły się w takich
czasopismach jak Altadena Poetry Review, California Quarterly,
Cosmopolitan Review, Ekphrasis Journal, Epiphany Magazine, Lily Literary
Review, Loch Raven Review, Lummox Journal, Quill and Pergment, Pirene’s
Fountain, Poezja Today, The Scream Online , Spektrum i wielu antologiach.
