Wiatr
Jesteśmy jak wiatr, który z daleka przynosi krzyk
Nikt już nie wędruje pieszo z Nazaretu do Kafarnaum
Pocięte drutem kolczastym stare ścieżki
Zatrzymani spoglądamy w niebo
My, którym tak łatwo zagrodzić drogę, których tak łatwo otoczyć
Odciąć od reszty świata
Jesteśmy jak wiatr, który niesie przez ogrody
Szept
Bogoria, 5/10/ 2021
Ballada o końcu świata
Stoimy w długiej kolejce
Jest nas tu coraz więcej
Chętnych na tamten świat
Weselić się i grzebać
Nic więcej nam nie trzeba
Przedstawienie ma trwać
Areny pełne umarłych
Zdobią ołtarz ofiarny
Skandują brawo! bis!
Bogoria 10/10/2021
***
Późną jesienną nocą
Próbuj
Może uda się dziś
Choć dusza drży
A ciało w gorączce
Nie zapalaj światła
Niech myślą, że śpisz
Pisz, że śnisz
Tylko śnisz ten wiersz
Bogoria, 29/11/2021
***
Grzechem jest woda
Grzechem słońce
Nieczyste są źdźbła traw
I ptaki śpiewające
Narodziny i śmierć
Dla ludzi niepojętą grzeszą boskością
Dobro, prawda i piękno
Też nie bez winy
Pod przykrywką życia
Pod maską komiczną
Schwytane jak wszystko inne
W pułapkę występku
Każde
W osobnej celi osadzone
Oczekują zgnębione
Sądu i wyroku
Bogoria 10/IV 2020
***
Z ciszy i ciała coś
Bezszelestnie mija
Domy i ludzi
Nory i gniazda
Kłamstwa i okruchy prawdy
Jestem jak oszalały zegar
Chodzę trochę w przód
Trochę w tył
W dorzeczu wielkich dni
Wsłuchuję się w szum
Mam kocie uszy
I jak kot Cieniek
Znikam coraz częściej
Na coraz dłużej na strychu
Po latach dzieci
Znajdą moje kości
Kraków, 30/08/2021
Po swojemu
Więc tak wygląda życie bez miłości
Wiatr przepędza ciężkie, niskie chmury
A rany goją się jak na psie
No i czy to źle
Wolni
Niekochani
Kochamy po swojemu
Rzucając na środek jeziora
Słomkowy kapelusz
Z czarną wstążką
Bogoria, 7/IV 2020
Zostań
Zostań już po tej stronie
nie przechodź więcej
przez zieloną granicę
tutaj jest twoje miejsce
Zostań już
nie chodź po nocy
wyjdziesz o wschodzie słońca
przed dom
witać dzień
Zostań
dziś jeszcze
ponuro i szaro, ale jutro już
złoto i błękit
Dobrze jest po tej stronie
nie chodź tam więcej
odeśpij noc
Kraków, 30/I 2013
Architektura chmur
Już rozumiesz
Konieczność budowania
Ścian, dachu nad głową, konieczność zamykania drzwi na klucz
Znasz już granice, których się nie przekracza bez winy i kary
Wszystkie bajki z dzieciństwa o dobrych i złych
W których tylko odważni, mądrzy i wytrwali żyją długo,
Długo i szczęśliwie
Zawsze przecież chciałaś być jednym jedną z nich
Znasz wszystkie niebezpieczne granice i rozumiesz
Konieczność obrony
Granic swojej ojczyzny z książeczki z bajkami
Kraków, 8/VI 2013
Jadwiga Nowak, ur. 1964 w Staszowie, absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jako poetka debiutowała w tygodniku „Radar”. W r. 1993 jej powieść Ciężka skóra została nagrodzona w konkursie na debiut powieściowy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (fragment opublikowany w dwutygodniku „Sycyna”). Jako autorka scenariuszy współpracowała z Instytucją Państwową „Agencja Scenariuszowa” w Warszawie. Pod pseudonimem Jonasz Nowak publikowała felietony w dodatku „Plus-Minus” dziennika „Rzeczpospolita”. Autorka powieści Posłuchaj swoich myśli (2009) i zbioru opowiadań Duchowa rzeczywistość świata (2013). Wiersze i opowiadania publikuje w „Toposie”, „Twórczości” i „Akcencie”. Jako recenzentka współpracowała z nowojorskim „Nowym Dziennikiem”, pisze o książkach w „Toposie”, „Nowych Książkach”, „Twórczości”.
.){kind=link}