To jeszcze potrwa
– nie oczekuj cudu –
przygotuj listę
złud, strat i przeczekań;
odnotuj potwarz
i brzydząc się brudu
pokaż nam czyste.
Że jest. Nie ucieka.
Czyń to, co lubisz.
Daj dobru odetchnąć
– przepędzisz chmury,
przyjdą nawałnice –
gdy się pogubisz
okropności piętrząc,
oszczędź kontury,
odpuść nam granice.
Pozostaw przestrzeń
– choćby wąskie pasmo –
na niepokorę,
na nieczułość serca.
Bo, dobry wietrze,
uwiera, gdy ciasno,
i gdy nie w porę
świadomość mordercza.
Reklama
