Duszyczko krzątająca się
tak zwinnie wśród sprężynek
ptaszku nakręcany
śpiewający na mej ręce
od tylu już lat
czy pamiętasz
te wszystkie ziarnka piasku
na plażach jak cyfry z fosforu
świecących wciąż tak samo
lecz innych już – ptaszku mój mądry
duszyczko z niklu moja
już zawsze
iść razem będziemy – a gdy staniesz
i ja ucichnę jak słowik
niedobrego cesarza.
Reklama
