Andrzej Talarek
CV zawodowe: Rocznik 1951. Inżynier. Ukończyłem Politechnikę Śląską – Wydział Automatyki i Informatyki. Za „komuny” zdążyłem jeszcze kierować dużym Wydziałem Automatyki w WSK PZL Mielec. Jestem współtwórcą Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej EUROPARK Wisłosan. Brałem udział w negocjacjach umowy z LG Philips, restrukturyzowałem zakłady Łucznika w Radomiu i Telefoniki Kable w Ożarowie Mazowieckim, inicjowałem zagospodarowanie podstrefy w Tarnobrzegu – Machowie, przyczyniłem się do rozwoju podstrefy w Stalowej Woli, współtworzyłem wiele innych podstref, współdziałałem w tworzeniu Noworudzkiego Parku Przemysłowego i inkubatora technologicznego. Od ośmiu lat jestem prezesem zarządu w spółce zajmującej się produkcją urządzeń elektronicznych.
CV literackie: Pisaniem tak na poważnie zająłem się 11 – 12 lat temu. Były to głównie felietony do lokalnych mieleckich mediów i swojego bloga oraz wiersze. Stopniowo chwilowe zauroczenie pisaniem zamieniło się w ciągłą potrzebę uzewnętrzniania swoich przemyśleń, fascynacji, sprzeciwów, protestów nawet, ale i odczuć bardziej subtelnych, osobistych, którymi jednak chciałem się dzielić z innymi.
Czy to poezje, czy też felietony traktowałem jako sposób na przekazywanie innym ludziom swojego spojrzenia na świat i prowadzenia swoistej walki o idee, w które wierzyłem i którymi chciałem „zarazić” innych. Napisałem ponad 800 felietonów. Mój głos publicysty, ale jednocześnie osoby znanej w Mielcu, jest zauważany i wysłuchiwany w środowisku Mielczan i brany pod uwagę, kształtując opinię wielu ludzi w wielu sprawach.
Wydałem pięć zbiorów poezji, w kolejności:
- „Antymateria”,
- „Szukając domu. Wiersze wędrujące”,
- „Dies irae? Wiersze niepolityczne”,
- „Jak Piłat”
- „Komórki rakowe”.
Szczególnie czwartą książkę poetycką „Jak Piłat”, będącą tematycznie i stylistycznie pewną zamkniętą całością, uważam za ważną dla siebie jako poety i człowieka. Stanowi ona swoiste rozliczenie z życiem, z wiarą, ze sobą samym, swoimi wyborami, postępowaniem. Wszystko co napisałem wcześniej, powstało tylko dlatego, by ta książka mogła powstać.
Jak przystało na amatora, jestem także „bajkopisarzem po godzinach”. Napisałem kilkadziesiąt bajek, z których dwie już wydano w bajkowych zbiorach, a jedna nawet została jakąś laureatką. Pozostałe czekają na ostateczne opracowanie i wydanie książkowe. Póki co można je czytać na bajkowym blogu.
Nie planuję pisarskiej przyszłości. Ona sama nadejdzie, jeśli zechce, lub bardziej jeśli ktoś tam na Górze zechce.
Ostatnio – zupełnie i absolutnie niespodzianie dla mnie samego – moje pisanie zostało docenione przez Zarząd Główny Związku Literatów Polskich. W dniu 22 września 2017 roku zostałem przyjęty w poczet członków ZLP. Jestem już czwartym członkiem ZLP w Mielcu.
To jednak daje satysfakcję i to zobowiązuje. Tak do dalszego pisania, jak i do dalszego poszukiwania nowych tematów i nowych sposobów ich wyrażania. Ale także do odważnego stawania w obronie wartości, w które wierzę.
W przygotowaniu mam szósty tomik wierszy, roboczo zatytułowany „Wiązania wewnętrzne”. Zdecydowanie także zamierzam zakończyć redakcję swoich około 50 bajek i przynajmniej część z nich wydać drukiem. Może jak zostanę emerytem. Tym samym zostanę także formalnie prozaikiem.
W roku 2016 zostałem odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, przyznanym przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę, za działalność na rzecz krzewienia kultury, a w roku 2015 Odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej przez MKiDN.
Mój adres: andrzejtalarek@gmail.com
Adres mojej strony: http://andrzejtalarek.pl/
Adresy do blogów z poezją, felietonami i bajkami
https://andrzejtalarek-poezje.blogspot.com/