rozejrzyj się dookoła, jak dziwnie, lato zmienia się
w jesień, spadają z drzew liście, czy to nie osobliwe,
znowu jest tak samo, opatrzona sztuka, na cierpliwość widza
wydane setne przedstawienie, sam hipnotyzer wydaje się
zakłopotany
czy to nie dziwne, ta śmierć nagła wokół, w przepychu dojrzewania
owoców, przekwitania róż, z wyostrzonymi rysami blask słońca,
nocy lodowaty chłód o każdym poranku, kolejny raz subtelnie
rozpieszczone kłamstwo, bo przecież wierzysz, że nadejdzie
wiosna
ten młynek modlitewny ze świętymi psami, który coś odmierza
bez właściwej miary, ten obłęd, karuzela, pory deszczowe i suche,
ostatnia burza z piorunami, rzeki występujące przy księżycu z brzegów,
krwawe rytuały pożerania światła przez ciemności i ich odbicie
lustrzane –
piękny gest
Kraków, 23/08/2024
————————————-
Jadwiga Nowak, ur. 1964 w Staszowie, absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jako poetka debiutowała w tygodniku „Radar” w 1983 r. W r. 1993 jej powieść Ciężka skóra została nagrodzona w konkursie na debiut powieściowy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (fragment opublikowany w dwutygodniku „Sycyna”). Jako autorka scenariuszy współpracowała z Instytucją Państwową „Agencja Scenariuszowa” w Warszawie. Pod pseudonimem Jonasz Nowak publikowała felietony w dodatku „Plus-Minus” dziennika „Rzeczpospolita”. Autorka powieści Posłuchaj swoich myśli (2009), zbioru opowiadań Duchowa rzeczywistość świata (2013) i dwóch tomików wierszy: Człowiek hałaśliwy (2021) i Domy i ogrody (2023). Publikuje w „Toposie”, „Twórczości” „Akcencie” i „Nowych Książkach”. Jako recenzentka współpracowała z nowojorskim „Nowym Dziennikiem”.
Propozycje wierszy wraz ze zdjęciem prosimy przesyłać na adres: ludmila.janusewicz@wp.pl
