Ostromęcki Andrzej

0
721

Andrzej Ostromęcki (1942) czasem zwany „stary ale jary” – poeta i prozaik, pisał własciwie całe dorosłe zycie, głownie była to literacka proza (felietony, opowiadania) Całe zycie wedrował – głównie po górach – napotykając różnych ludzi, mgły w leśnych ostępach, wschody słońca różowiące szczyty, lub jesienne dujawice, zachwycał się pięknem Drogi, Dziewczyn z długimi włosami, chorałów gregoriańskich i obrazów Fra Angelico. Zawsze w drodze – pytany gdzie mieszka – odpowiadŁ: W AUTOBUSACH Zwykle te wrazenia starał się przetworzyć literacko. Wiersza zaczął pisać dość póżno – po śmierci Żony Oleńki i pytaniu kierownika duchowego w czasie Fundamentu rekolekcji ignacjańskich. Czy pisze Pan wiersze, Pan taki filozof, teoretyk, artysta. No i zaczął – trwa to do dziś Wydał dwa tomiki WĘDRÓWKI PO POLU MOKOTOWSKIM (Bernardinum 2017) oraz WĘZEŁEK NA DROGĘ (Bernardinum 2017) trzeci tomik A RZEKA WCIĄŻ PŁYNIE – wiersze i utwory prozą ukaże się jesienią 2018 Sporo też jego utworów można znależć w czasopismach katolickich (LIST DO PANI, TYGODNIK SALWATORSKI, GŁOS BRATA ALBERTA)

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko