Joanna SIEDLECKA
(ur. 24 lutego 1949 w Białymstoku) – polska eseistka, reportażystka.
Absolwentka UW: Wydziału Psychologii i Pedagogiki w 1972 i dziennikarstwa w 1974. Debiutowała w 1971 roku na łamach prasy studenckiej, pomiędzy 1975-1981 była etatowym pracownikiem redakcji tygodnika studenckiego „itd”, potem tygodnika „Kultura”. Współpracowała m.in. z Ryszardem Kapuścińskim (którego była studentką), Teresą Torańską i Barbarą Łopieńską. Po zawieszeniu wydawania „Kultury” i negatywnej weryfikacji po 13 grudnia 1981 roku zajęła się wyłącznie eseistyką.
Od 2000 r. jest wykładowcą w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. M. Wańkowicza w Warszawie.
Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Zbiory reportaży:
- Stypa (1981)
- Poprawiny (1984)
- Parszywa sytuacja (1984)
- Jaworowe dzieci (1991)
Biografie:
- Jaśnie-panicz (1987, ISBN 83-08-01587-5, o Witoldzie Gombrowiczu)
- Mahatma Witkac (1992, ISBN 83-900182-2-5, o Witkacym)
- Czarny ptasior (1993, ISBN 83-85458-04-2 („Cis”); nr ISBN 83-85893-03-2 („Marabut”), o Jerzym Kosińskim)
- Wypominki (1996, ISBN 83-86788-14-3, zbiór wspomnień o polskich pisarzach)
- Wypominków ciąg dalszy (1999, ISBN 83-207-1637-3)
- Pan od poezji (2002, ISBN 83-7337-175-3, o Zbigniewie Herbercie)
- Obława. Losy pisarzy represjonowanych (2005, ISBN 83-7337-943-6)
- Kryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów (2008, ISBN 978-83-7469-795-8)
Reklama
