publicystka i tłumaczka książek Amosa Oza i Jeffreya Archera.
Studia orientalistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim (1957-1962) i dziennikarstwo Uniwersytetu Warszawskiego (1963-1965). Praca w „Sztandarze Młodych” (1966) i tygodniku „Forum” (1968-1980), gdzie tłumaczyłam m.in. reportaże literackie i eseje V.S.Naipaula, J.B. Priestleya i Normana Mailera. Po 1981 roku współpraca z wydawnictwami, z magazynem literackim „Fikcje i Fakty” – gdzie zamieszczałam recenzje, teksty własne, jak eseje na temat psychologii kobiet, tłumaczenia opowiadań G.K. Chestertona, Williama Faulknera, Dorothy Sayers i Jeffreya Archera.
Zadebiutowałam książką na temat kondycji kobiety współczesnej, moją próbą monografii ruchu kobiet na Zachodzie pt. „Kobieta wyzwolona?” (Warszawa 1982).
Pierwszą przetłumaczoną przeze mnie książkę, powieść sowizdrzalską pióra Jeffreya Archera „Co do grosza” wydał „Czytelnik” w Warszawie w 1988 roku.
Prowadziłam studia nad kondycją kobiety współczesnej, sytuacją kobiety w Polsce (jak zmieniała się w historii i w czasach współczesnych). Gromadziłam materiały na ten temat podczas pobytów w Kanadzie i w Anglii. Prywatne archiwum poświęcone tej problematyce przekazałam w 2014 roku Instytutowi Badań Literackich PAN.
Od lat zajmuję się spuścizną literacką Marii Kuncewiczowej, ochroną źródeł do biografii Jerzego i Marii Kuncewiczów, w latach 1991-2004 uczestniczyłam w podtrzymywaniu tradycji domu Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym jako ośrodka kultury literackiej, działając w Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym (od 2005 roku muzeum), prowadząc spotkania na temat życia i twórczości Marii Kuncewiczowej, organizując w domu pisarki wieczory autorskie wybitnych pisarzy, jak Amos Oz (w 1994 roku). Podczas dwukrotnych pobytów w domu syna pisarki, pana Witolda Kuncewicza, w Ameryce uporządkowałam archiwum rodziny Kuncewiczów i opracowałam kilkudziesięciostronicowy katalog. Archiwum to, z mojej inspiracji i między innymi dzięki moim staraniom zostało przekazane po śmierci pana Witolda Kuncewicza przez wdowę po nim, panią Dorothy Kuncewicz, do Ossolineum.
Niektóre teksty własne:
- Kobieta wyzwolona?, Warszawa 1982
- Wywiady z trzema wybitnymi kobietami (Ewa Dałkowska, Roma Bratkowska, Stefania Woytowicz) o ich akcjach podczas stanu wojennego, „Echo”, Kanada, 1990
- Dotknąć Polski, rozmowa z Amosem Ozem, „Ex Libris” 62/1994- rozmowę tę przeprowadziłam podczas pierwszej wizyty Amosa Oza w naszym kraju, którą miałam zaszczyt organizować.
- Moje tworzywo, rozmowa z Amosem Ozem, „Nowe Książki”, 9/1994
- Mapa współczesnego feminizmu, „Twórczość” nr 1, 2003
- Niezwykła pani Maria Kuncewiczowa, Przedmowa w: Maria Kuncewiczowa, Notatki włoskie, Przeźrocza, Łódź 2010
- Spotkanie w „Willi pod wiewiórką”, w: Kuncewiczowie, Praca zbiorowa od redakcją Janusza Termera i Macieja Andrzeja Zarębskiego, Kielce-Warszawa-Zagnańsk 2010
- Projekt listów Marii Kuncewiczowej do syna (został przyjęty w „Czytelniku”, ale niestety adresat listów Witold Kuncewicz nie podpisał umowy z wydawcą).
Przekłady:
- Amos Oz, Dotknij wiatru, dotknij wody, Warszawa 1998
- Amos Oz, Pantera w piwnicy, Warszawa 1999
- Amos Oz, Czarownik swojego plemienia, Warszawa 2005 (mój wybór esejów i tłumaczenie)
- Amos Oz „Jak uleczyć fanatyka”, Warszawa 2006
- (ponadto tłumaczenie esejów, przemówień i artykułów Amosa Oza w prasie polskiej, jak „Rzeczpospolita” i „Gazeta Wyborcza”
- Jeffrey Archer, Co do grosza, 1988
- Jeffrey Archer, Kane i Abel, 1988
- Jeffrey Archer, Córka marnotrawna, 1991
- Jeffrey Archer, Ponad wszelką wątpliwość, sztuka emitowana w 1994 roku w III Programie Polskiego Radia
- Jeffrey Archer, Dziennik więzienny I, 2003
- Jeffrey Archer, Dziennik więzienny III, 2005,
- Jeffrey Archer, Synowie fortuny, 2005
- Jeffrey Archer, Więzień urodzenia, 2008
- Jeffrey Archer, Ścieżki chwały, 2009
Obecnie tłumaczę kolejne tomy Kroniki Cliftonów Jeffreya Archera. Przełożyłam też pięć tomików opowiadań Jeffreya Archera, a te są cenione przez krytyków angielskich i zaliczane do literatury wysokiej. Również o tym autorze pisałam w prasie polskiej, m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Wprost”, „Gazecie i Nowoczesności”, „Twoim Stylu”, „Gali”.
W dalszym ciągu gromadzę materiały do przygotowywanej książki o Marii Kuncewiczowej, gdzie chcę przedstawić świat, w którym przyszło żyć i działać wielkiej pisarce, świat, który do dziś mało znamy, przedstawić też napięcia i przeszkody ze strony losu, które Maria Kuncewiczowa musiała pokonać. W tej książce chcę też opowiedzieć o moich podróżach, przygodach, spotkaniach, negocjacjach związanych z poszukiwaniami, jednym słowem o przygodzie życia, jaką było dla mnie odkrycie niezwykłego losu i twórczości tej pisarki.
W maju 1998 roku przyjęto mnie do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Ponadto jestem członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz ZAIKSu.
