Henryk GRYNBERG
(ur. 4 lipca 1936 w Warszawie) – prozaik, poeta, dramaturg, eseista. Jego proza jest tłumaczona na wiele języków, m.in. angielski, francuski, niemiecki, hebrajski i holenderski.
Nagrody i wyróżnienia:
- Nagroda Kościelskich (1966).
- Cztery jego książki były nominowane do Nagrody Literackiej Nike (Drohobycz, Memorbuch, Monolog polsko-żydowski, Uchodźcy).
Proza:
- Ekipa „Antygona” (1963)
- Żydowska wojna (1965)
- Zwycięstwo (1969)
- Życie ideologiczne (1975)
- Życie osobiste (1979)
- Życie codzienne i artystyczne (1980, 1998 wyd. łączne: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne)
- Prawda nieartystyczna (1984)
- Kadisz (1987, 2005 wyd. pod tytułem Kalifornijski kadisz)
- Szkice rodzinne (1990)
- Dziedzictwo (1993, 2005 wyd. łącznie z Kalifornijskim kadiszem)
- Dzieci Syjonu (1994)
- Ojczyzna (1999)
- Drohobycz, Drohobycz (1997)
- Memorbuch (2000)
- Szmuglerzy, wraz z Janem Kostańskim (2001)
- Monolog polsko-żydowski (2003)
- Uchodźcy (2004)
- Janek i Maria, wraz z Janem Kostańskim (2006)
- Ciąg dalszy (2008)
Poezja:
- Święto kamieni (1964)
- Antynostalgia (1971)
- Wiersze z Ameryki (1980)
- Wśród nieobecnych (1983)
- Pomnik nad Potomakiem (1989)
- Rysuję w pamięci (1995)
- Z Księgi Rodzaju (2000)
- Dowód Osobisty (2006)
Dramaty:
- Kronika (1984)
- Pamiętnik pisany w stodole (1992)
- Kabaret po tamtej stronie (1997)