Tag: Klajman-Gomolińska
Ewa Klajman-Gomolińska – To wcale nie działo się
Moje wiśnie lgnąW pejzażu utkanym nićWyrzuca pestki.
Ewa Klajman-Gomolińska – Nowy Rok
Mało miejsca w obrębie zdania. Nie nakarmi się nim gołębi, nie odnajdzie jutra i nie rozważy eschatologicznie. Są jakieś środki; porcje...
Ewa Klajman-Gomolińska – Emanacja
PopatrzOdwraca pełne zwątpieniePosłuchajUnosi siłą woliPod którą gasną światłaWyskubane brwiMarszczy marzeniaZ których on częstuje się największymLubisz soczyste koloryChyba niePrezentuje się tak i zapraszaGruszka...
Ewa Klajman-Gomolińska – Popioły
Zabijasz mnie każdym łykiem kawyKilometrami ciszyKtóra tężeje na mój zapach Jakby miała być zagładą świata Rozpadem materii Nietykalnego terytoriumGrzechem nie do zbawieniaZabijasz mnie w...
Ewa Klajman-Gomolińska – Człowiek Siedzący. After koronawirus
Piasek. Gorący. Złoty. Pieszczący ciało, bo tak mu każe słońce. Podległość, uległość. Ten spokój, bo morze ma dziś dobry humor. Daje szum,...
