(ur. 22 sierpnia 1925 w Zabrzu-Kończycach) – polski poeta, tłumacz, badacz literatury hiszpańskiej.
Podczas okupacji wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. W 1944 roku zbiegł do Anglii. Po wojnie studiował anglistykę i iberystykę na Uniwersytecie Londyńskim, uzyskując stopień naukowy doktora, następnie wykładał iberystykę na University of Nottingham. Należał do grupy poetów polskich skupionych wokół pism „Merkuriusz Polski” i „Kontynenty”, którego był redaktorem naczelnym. W roku 1969 wyjechał do Kanady, gdzie wykładał w University of Western Ontario. W latach 90. prowadził zajęcia na iberystyce Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego. Debiutował w 1953 roku zbiorem wierszy Czuwanie u drzwi. Swoje wiersze, szkice literackie, wspomnienia publikował m.in. w „Odrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Poezji”, „Więzi”. Jest autorem licznych szkiców, tłumaczeń (m.in. J.R. Jimeneza), opracował Poezje arabsko-andaluzyjskie.
Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1965).
W grudniu 2009 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Twórczość:
Poezja:
- Czuwanie u drzwi (1953)
- Powikłane ścieżki (1964)
- Kopa wierszy (1981)
- Wiersze (1982)
- Jeszcze wiersze (1984)
- Przeźroczystość czasu (1992)
- Ziemie utracone (1994)
- Mały wybór wierszy (1994)
- Wśród swoich (1998)
- Niepamiętanie (1999)
- Bezrok (2001)
- Nad jeziorem Huron (2002)
- Późne notacje (2004)
Inne:
- Poezje arabsko-andaluzyjskie (1988)
- Siedem rozmów o poezji (1990)
