Krzysztof RUTKOWSKI
(ur. 21 listopada 1953 w Warszawie) – polski historyk literatury romantycznej, dziennikarz, tłumacz i eseista. W 1989 otrzymał Nagrodę im. Kościelskich. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Collegium Invisibile[1].
Habilitował się rozprawą o Adamie Mickiewiczu z czasów towianizmu[2]. Wykłada na wydziale Artes Liberales na Uniwersytecie Warszawskim[3].
Pracował w Radiu Wolna Europa i w Radio France Internationale.
Przekładał z języka francuskiego m.in. Daniela Beauvois, Pascala Quignarda, Jean Bauby’ego, Michela de Certeau.
Twórczość:
- Ani było, ani jest. Szkice literackie (1984)
- Przeciw (w) literaturze. Esej o poezji czynnej Mirona Białoszewskiego i Edwarda Stachury (1987)
- Braterstwo albo śmierć. Zabijanie Mickiewicza w Kole Sprawy Bożej (1988)
- Męczennice z Saint-Denis. Opowiadania (1991)
- Stos dla Adama albo Kacerze i kapłani (1994)
- Paryskie pasaże. Opowieść o tajemnych przejściach (1995)
- Mistrz. Widowisko (1996)
- Raptularz końca wieku (1997)
- Śmierć w wodzie (1998)
- Xiężniczka. Miejsce Xawery Deybel w rodzinie Mickiewiczów (1998)
- Książę bezdomny (1999)
- Kościół św. Rocha. Przepowieści (2001)
- Zakochany Stendhal. Dziennik wyprawy po imię (2005)
- Ostatni pasaż. Przepowieść o byciu byle-jakim (2007)
- Requiem dla moich ulic (2008)
- Wokulski w Paryżu (2010)
- Dar Anioła (2012)
Reklama
