(ur. 30 listopada 1940 w Warszawie) – polski krytyk filmowy, historyk filmu, nowelista, scenarzysta filmów dokumentalnych, jak również szachista.
Doktor nauk humanistycznych (1972), pracownik Instytutu Sztuki PAN (1973-1990).
Dyrektor Instytutu Polskiego w Moskwie 1990-1995, wicedyrektor Departamentu Promocji i Informacji MSZ 1995-1998, pełnomocnik ministra Spraw Zagranicznych ds. obchodów roku 2000, I radca ambasady RP w Lublanie 2001-2005.
Uzyskał poziom szachowego mistrza FIDE w 1979 r, reprezentował Polskę i został mistrzem Warszawy w 1973. Jest ośmiokrotnym złotym medalistą drużynowych mistrzostw Polski (1960, 1961, 1964, 1967, 1969, 1972, 1980, 1984), w barwach klubu WKSz Legion Warszawa. W latach 1965–1979 ośmiokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Polski (najlepsze wyniki: trzykrotnie X miejsca, w latach 1973, 1977 i 1979). Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1976 r., z wynikiem 2395 punktów zajmował wówczas 9. miejsce wśród polskich szachistów.
Nagrody i wyróżnienia:
- Laureat nagrody im. K. Irzykowskiego w latach 1967, 1972, 1975, 1980.
- W 1981 r. w Łagowie otrzymał (wraz z Krzysztofem Mętrakiem i Andrzejem Wernerem ) Złote Grono Stowarzyszenia Filmowców Polskich „za obronę autentycznych wartości sztuki filmowej”.
- Laureat nagrody im. B. Michałka za „Kino rzeczy znalezionych” jako najlepszej książki filmowej roku 2006.
- Laureat nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej (2012) w kategorii krytyka filmowa (ex equo z Michałem Oleszczykiem).
- W 2013 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Książki:
- Nowy film angielski (1968)
- Powtórka z życia (1970)
- Pamflet na kino codzienne (1974)
- Polska wojna w obcym filmie 1976)
- Kamień w wodę (1980)
- Filmowa pop-historia (1984)
- Historia filmu polskiego t.V, (1985) i VI, (1994) (współautor i redaktor naukowy)
- ZAIKS u progu nowego wieku (1998) ; wyd.II poszerzone : Tworzymy i chronimy. 95 lat ZAIKS-u (2013)
- Kino rzeczy znalezionych (2006)