właściwie Józef Henryk Cukier (ur. 8 listopada 1923 w Warszawie) – polski pisarz, publicysta, dramaturg, scenarzysta.
Już w 1947 opublikował pierwszą książkę Kijów, Taszkent, Berlin. Dzieje włóczęgi, która została uznana za obiecujący debiut. Pisał reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną i powieści dla dorosłych i młodzieży, a także scenariusze filmowe, które niekiedy też reżyserował, m.in. Autobusy jak żółwie. Na podstawie jego utworów nakręcono na początku lat 60. m.in. filmy Krzyż walecznych, Nikt nie woła, Kwiecień oraz Prawo i pięść. Później sfilmowano też „Crimen” jako serial Crimen i „Przypadki starościca Wolskiego” jako Rycerze i rabusie. Był także autorem scenariusza serialu historycznego Królewskie sny, opublikowanego później także w wersji książkowej. Publikował też m.in. na łamach tygodnika Świat. W latach 1967-1969 był zajadle atakowany przez środowisko tzw. „partyzantów”. Nawiązał wówczas współpracę z paryską „Kulturą” Jerzego Giedroycia, w której opublikował trzy opowiadania pod pseudonimem Korab („Western”, „Oko Dajana”, „Bliźniak”).
Napisał także m.in. powieść dla młodzieży Bitwa o Kozi Dwór (1955), nawiązującą częściowo do Chłopców z Placu Broni Ferenca Molnára, powieść wojenną Kwiecień (1960), dwie autobiograficzne powieści tworzące cykl „Teatr Heroda” o dojrzewaniu tuż przed II wojną światową i podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku („Przed wielką Pauzą” i „Opór”), liczne zbiory opowiadań, w tym Krzyż walecznych (1964), powieść historyczną Crimen (1975) oraz tomy esejów Nie boję się bezsennych nocy (1987) i wspomnień Nowolipie (1991). Inną pozycją w jego dorobku są beletryzowane biografie, wśród nich Ja, Michał z Montaigne (1978) – panorama XVI-wiecznej Europy ujęta na tle życiorysu francuskiego pisarza, myśliciela i eseisty Michela de Montaigne, oraz Błazen – wielki mąż (1998) – obszerny szkic postaci i wielostronnej działalności Tadeusza Boya-Żeleńskiego, przetykany refleksjami autora na temat epoki, która była jego dzieciństwem (powieść ta miała już trzy wydania). Józef Hen był także autorem wielu scenariuszy filmowych nie tylko dla ekranizacji własnej twórczości ale także np. do serialu „Życie Kamila Kuranta” czy filmu „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem”.
Nagrody i odznaczenia:
- Odznaczony Krzyżem Walecznych
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998).
- W listopadzie 2006 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
- W 2008 otrzymał nagrodę literacką im. Władysława Reymonta.
- W 2009 roku otrzymał Nagrodę Literacką m.st. Warszawy w kategorii „Warszawski twórca”.
Dzieła (wybór):
- Kijów, Taszkient, Berlin, Wydawnictwo MON, 1958.
- Mgiełka, PIW 1970.
- Crimen, LSW 1975, Erica 2011.
- Teatr Heroda; Przed wielką pauzą; Opór, Czytelnik 1982, ISBN 83-07-00501-9.
- Nie boję się bezsennych nocy, Czytelnik, 1987, ISBN 83-07-01350-X.
- Nikt nie woła, Wyd. Literackie, 1990, ISBN 83-08-02201-4.
- Nowolipie, Prospero, Łódź 1991, ISBN 83-900822-0-9.
- Odejście Afrodyty, Twój styl, 1995.
- Błazen – wielki mąż, Iskry, 1998, ISBN 83-207-1611-X.
- Ja, Michał z Montaigne… Prószyński i S-ka, 1999, ISBN 83-7180-341-9.
- Kwiecień, Nowe Wydawnictwo Polskie Ypsylon, Warszawa 2000.
- Mój przyjaciel król, Wydawnictwo Iskry 2003, ISBN 83-207-1739-6.
- Milczące między nami, Jeden Świat, 2004, ISBN 979-83-89632-12-7.
- Bruliony profesora T., PIW 2006 ISBN 83-06-03006-0.
- Prawo i pięść, Świat Literacki, 2006, ISBN 978-83-86646-17-3.
- Pingpongista, W.A.B. 2008 ISBN 978-83-7414-426-1.
- Dziennik na nowy wiek, W.A.B. 2009, ISBN 978-83-7414-706-4.
- Szóste, najmłodsze i inne opowiadania, W.A.B. 2012, ISBN 978-83-7747-639-0.
- Nikt nie woła, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2013, ISBN 978-83-08-05052-1.