Rzeka o której myślę
płynęła przez sianokosy
wezbrana po ulewnych deszczach
jej ciepłe serce skrywało żabie rechoty
i pulsujące mgły
podobne do hyzopu
to był nurt nieokiełzany
jak krew
metaforycznie nawarstwiony bielą
nigdy bym nie pomyślał
że będzie mnie znosił
na skraj łąki
rozebranej do naga
w stronę wybryków dziecinnych i wieczności
———————————
Tadeusz Karabowicz (także Tadej Karabowicz) – poeta, tłumacz, krytyk literacki, doktor habilitowany, historyk literatury, literaturoznawca w zakresie literatury polskiej i ukraińskiej. Członek lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich i Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy. Wydał szesnaście tomików wierszy, m. in. Długa rozłąka i Zapomnienie. Zajmuje się także twórczością przekładową z języka ukraińskiego i białoruskiego z literatury XX wieku. Tłumaczył także poetów polskich na język ukraiński.
Propozycje wierszy wraz ze zdjęciem prosimy przesyłać na adres: ludmila.janusewicz@wp.pl