* * *
Zobaczyłem w lustrze napis
dokładnie nad wejściem do duszy,
że jest zamknięta
nawet w lustrzanym odbiciu,
chwilowo nieczynna,
odtąd jak On ją opuścił
na lato. Wyfrunął
pobielić czubki gór.
A że wkrótce się jesień kończy –
rozumiem że już nie powróci.
Chyba zmieniły się plany.
Nie zawiadamia też… milczy.
W pośpiechu bezczelnym
są drzwi niedomknięte
uciekał jak szczurek kościelny,
czyż było tak źle.
Domknąłem.
Na ogłoszenia, że wynajmuję,
wolne przestrzenie duszy,
nikt nie reaguje.
Czy warunki za słabe,
czy miejsce nie najlepsze.
Oferta gratisowa budzi podejrzenie.
I słusznie…
Wylewność nieopanowana,
bezodpowiedzialna.
Niestety nie mogę dopłacać
do miłych dla duszy gości,
czynsz zbyt wysoki.
W nocy, jak budzę się – widzę
w szparach światełko nieśmiałe.
To sprząta dozorca.
Pali w kominku wspomnienia
rachunki ubiegłego sumienia
Całun tapety
Było to gdy ostatnio
w klasztorze zmieniano tapety
i nowy Papież
jak młody księżyc ze ściany
rozmawiał z ptakami,
a Leonardo…
Leonardo wreszcie
przeistoczył
Eucharystię w jadłodajnię.
Czyż było tak dawno?
Myślałem że przedwczoraj
kupowano tapety w Kielcach
na „Sacroexpo”
i Leonardo
ze schabowym w ustach
i ciało w całunie tapety
z płytkim celem zemsty
dla przeoczonej śmierci.
2013
Miasto
Parę miejskich pejzaży,
ze trzy perspektywy ulic
i nie ma miejsca bez wspomnień
nie ma gdzie wstąpić
wszędzie już było
brak powietrza
za ciasno. „To Miasto…”*
Próbowałem tu zostać na dłużej
muszę dopisać Twój mit
kolejka już czeka przy bramie
są głodni.
Zjadają szybciej niż piszę
Wyglądają marnie jak każdy,
kto nie potrafi zabić po ludzku
siekierą.
Zabijają przez serwetkę,
piszą do Drugiego pokoju.
Wnioski, że:
„Na podstawie uchwały z dnia… ”**
odlączamy gaz prawosławny”.
Próbowałem wziąc
„…Miasto za gardło i wstrząsnąć…”***
zawsze się budzę z Twoją
szyją bezbronną w ręku.
Kolejka się denerwuję.
Czasem czuję że Miasta dotknąłem
szczęśliwy wychodzę na balkon
Katedry
w dole mrowisko kolejki
słyszę jak Brama upada
nikogo to nie porusza
Matka Boża Łaskawa odmawia:
„Богородице Діво радуйся.” ****
W gruncie rzeczy to dobrze
że są głodni na wiersze
tylko że są niepiśmienni
Mam trzy minuty bez tlenu
I Twoje gardło w ręku.
____________
* Zbigniew Herbert, Raport z oblężonego miasta
** Zbigniew Herbert, Drugi pokój
*** Zbigniew Herbert, Tren Fortynbrasa
**** Zdrowaś Maryjo, łaski pełna
Rapsod
Karolowi Wojtyle
Dowiedziałem się postfaktum,
że większością głosów
(za Wnioskiem Komisji Medycznej)
zostałem beatyfikowany.
Nie wiem co powiedziec…
o nic mnie nie pytano.
Twierdziłem zawsze, że
do siebie nie należę, ale
żeby tak dosłownie …
czy te zdolności też na jakiś czas?
Szukam mapy do Wyjścia
by poprowadzić pięknie mizanscenę,
spływam bez grzmotów
mżawką jesienną
korowodem grzechów
w przerębli konfesjonału.
W pejzażu szukam wzgórza
bez wieży
nieba…
bez krzyża,
że tylko żyto i myszy
w zbożu…
przy marzeń cmentarzu
od razu w lewo i w dół
w stary rapsod młodości,
w pole prawne mniejszości,
w zaniechany teatr.
2013
Matce
światełko Matki
gwiazdeczka drżąca
źrenica nocy
w dłoniach drzemiących
z cienia kołdry strąconych.
Osobno tkwiące spojrzenie
snem oślepione
a na tym końcu – Cud
czuwających okularów
by nie zdrobniała bajka
po obudzeniu.
2014
Róża Wielkanocy
Poniedziałek. Zmiękła.
W kształtach – mądrość,
mniej nadziei.
Ciepła spełniona, spływająca
z ostrej puenty śmierci.
po nocy bezsennej
w poduszkach płatków
szczęśliwa bezwstydnie.
Po odejściu Jego.
2013
Oleksandr Overchuk, poeta, prozaik, artysta plastyk, scenograf Narodowego Teatru im. Marii Zańkowieckiej we Lwowie. Urodził się w 1960 r. we Lwowie w rodzinie rzeźbiarza Anatolija Overchuka. W 1988 ukończył Lwowską ASP. Był jednym z inicjatorów i uczestników wspólnego projektu Lwowskiego Oddziału Narodowego Związku Działaczy Teatru Ukrainy i Federacji Organizacji Polskich w Ukrainie – Scena-Studio Galicjana (Lwów 2000) – eksperymentalnej sceny przeznaczonej do wystawienia sztuk na pograniczu polsko-ukraińskim w językach obu kultur. Jest autorem m.in. tomiku poetyckiego Epistulae ad proximum (Listy do Sąsiada), inspirowanego twórczością Zbigniewa Herberta (Wydawnictwo AULA, Warszawa 2013); opowiadania Skażony apokryf („Twórczość”, nr 10, 2022).
Współpracuje z teatrami Polskimi (w Płocku) i czeskimi (w Ołomuńcu, Czeskim Cieszynie). Jego indywidualną działalność teatralną prezentuje monodram Plac Świętej Trójcy, który jest inscenizacją twórczości Brunona Schulza na podstawie Sklepów Cynamonowych, Sanatorium Pod Klepsydrą. Przedstawienia były pokazywane na Scenie-studium „Galiciana” (2000), w Narodowym Teatrze im. M. Zankowieckiej (Lwów, 2019). Pod koniec 2023 r. spektakl przygotowano w Teatrze im. J. Szaniawskiego w Płocku.
Otrzymał odznaczenia, m.in. „Zasłużony Dla Kultury Polskiej” (2009), brązowy medal „Gloria Artis” (2019), Medal Rodziny Hetmana I. Mazepy (2019).
(Oprac. red. Piotr Müldner-Nieckowski)
