Mandala czasu
Odmieniam
dokonana
niedokonana
W każdej sekundzie
zmieniam
carte blanche
na własny
niepowtarzalny błysk
Z czasem
rachunek prawdopodobieństwa
mnoży więcej możliwości
kalejdoskop czasu
odmienia wszystko
Tak jeszcze nie było
stwarza się inne
życie
nowy wiersz
Ordonka
Błękitnym Expressem
wjeżdża w ekran wspomnień.
Szczęście się do niej uśmiechnęło
tylko na chwilę,
rozwiało jak dym z papierosa.
„Uliczkę w Barcelonie”
zagłusza huk bomb.
Z hrabią Tyszkiewiczem
rozdziela los.
On podarował jej tę piosenkę
i swoje życie.
Wywiezieni, każde osobno,
w głąb Sojuza.
Muzyczne Orlę osłania skrzydłem
polskie sieroty,
dzieci wygnańców wywozi
w bezpieczne miejsce.
Jej głos zniszczy choroba,
gorące serce zostanie z nami
na zawsze.
Amadeusz w Pradze
W złotym mieście
złoci ludzie w lożach
i biedacy pod teatrem
słuchają geniusza.
Nuty sięgają nieba.
Arystokraci po niemiecku,
niżej w hierarchii
czeski,
lesz zachwyt ten sam.
Don Giovanni,
kochanek wszech czasów
triumfuje na scenie.
Mozart ucieka z alkowy.
Napisze dla Josefiny Duškovej
dwie arie.
Szepnie,
by słowa były o miłości,
która się nie spełnia.
„Niespełniona”
to też ulubione słowo
męża śpiewaczki,
który oddycha z ulgą,
gdy Mozart zamyka drzwi Bertramki
i odjeżdża.
„Bella mia fiamma,
addio.”
Casablanka ’23
Zagraj to jeszcze raz
tam gdzie inna rzeczywistość
daleko
blisko
kina nigdy nie będą puste
głuchonieme uczucia
w pełni słów
– Yoy, Beauty, Love
krzyczą z chmur
Zagraj to jeszcze raz
As Time Goes By*
*Piosenka z filmu „Casablanka” w reżyserii Michaela Curtiza, muzyka i słowa Herman Hupfeld
Lepszy świat
Jesteśmy tylko cieniami
odbitymi w bieli ekranu.
Książki jak lekarstwa duszy
w dawnej aptece
„Pod Aniołem Stróżem”
teraz to
Antykwariat „Abecadło”
Stamtąd prosto
do starego kina
jaskini złudzeń.
Czasem dobrze
odpłynąć w fikcję
dwie miłości
obraz i słowo
Ostatni bastion
Jesień srebrno-lodowa,
czerwono-złota zima.
Handlarz pomieszał wszystko,
pory roku na wyprzedaży.
Kalambury wiosny,
zimne dreszcze lata.
Cofnięty czas,
kalejdoskop chaosu.
Natura
piorunująco
niszczona.
Na gratulacje
nie będzie już czasu.
Wieczne kino
Czas pieczętuje nas
siedem razy
jak nigdy nie otwarty pergamin.
Prawda wypłynie
po tamtej stronie.
Czas cieni,
cienie czasu
odejdą w niepamięć.
Niebieskie łąki
przywrócą mowę
cierpienia i radości.
Jednak jasny promień
wyświetli tylko
dobre chwile,
które zostaną z nami
na zawsze.
Struktura
Kryształowe serce,
przejrzysty ty.
Tak patrzy na ciebie tylko Bóg.
Pies na plaży pije słoną wodę,
przezroczyste morze podmywa ślady stóp
i zamki na piasku.
Czy odbicie doskonałości
tworzy naszą strukturę?
Co wobec tego zniszczyło
przejrzystość naszej duszy.
Pytania bez odpowiedzi,
bez pewników.
Odpowiedź zaszyfrowana w krysztale czasu.
MAŁGORZATA KULISIEWICZ – absolwentka filmoznawstwa i polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorka esejów i recenzji filmowych i literackich, publikacji historycznych, realizatorka reportaży telewizyjnych. Autorka książek poetyckich: „Inni Bogowie”, „Kot Wittgensteina i inne wiersze”, „Ciasteczka z ironią”, „Sprzedawcy jaśminu” oraz zbioru opowiadań „dalEKOwzroczność”.
Jej opowiadania i wiersze były publikowane w “Helikopterze OPT”, na portalu “Pisarze.pl”, w “Gazecie Kulturalnej”, „Lirydramie”, „Wyspie”, „Dzienniku Polskim”, „Nowych Myślach”, „BregArcie”, „Babińcu Literackim”, „Lamelli”, „Szufladzie.net”, „Poezji Dzisiaj”, „Metaforze Współczesności”, „Akancie”, „Wytrychu”, „Bezkresie”, w „Stronie Czynnej”, w „Magazynie Horyzont”, „Hybrydzie”, „Literacie”, „Whisper of Sofly – Yearly Anthology of Poetry (Vol 2)”, „Contemporary Writers of Poland. On Life’s Path”, na portalu „Spillwords.com” oraz w licznych antologiach i almanachach. Kilkukrotnie zauważona i wyróżniona w konkursach literackich i filmowych. Mieszka w Krakowie.
