Omawiana książka Abraham Joshua Heschel, “Szabat”, wstęp: Susanne Heschel, przekład: Henryk Halkowski
Zajawka: O autorze dowiedziałem się z zajęć na studiach polonistycznych, potem samodzielnie już szukałem jego książek.
Słowa kluczowe: Heschel: filozof żydowski; Książki jego stosunkowo są mało znane na rynku polskim, mają mało tłumaczeń; Heschel zmarł w Szabat; Po zachodzie słońca w piątek zaczyna się kolacja i kończy się szabat po zachodzie słońca w sobotę – w tym czasie Żydzi powstrzymują się od wszelkich aktywności; Heschel przyjmuje perspektywę osobistą i poetycką. W siódmym dniu Bóg przychodzi jak Oblubieniec; Rozważania poetyckie Heschela zawierają w sobie ważką treść filozoficzną oraz teologiczną; Rozważania o czasie i przestrzeni; Czas jest uświęcony, w unieruchomionym, świętym czasie, do człowieka przychodzi Bóg; Przestrzeń może być wszędzie – to czas jest święty, a nie przestrzeń; Do spotkania Boga i człowieka dochodzi w czasie a nie w przestrzeni; Raj – Żydzi studiujący Torę – perspektywa czasu uwewnętrznionego, raj jest w nas; Po człowieku zostaje przede wszystkim pamięć; “Szabat” – rodzaj poematu filozoficznego, w którym Heschel prowadzi dialog z Bogiem. Pytanie: czy człowiek potrafi odpoczywać? Szabat jest ustanowiony dla człowieka, w czasie którego którego spotyka on Oblubieńca, którym jest Bóg.
