Zakończył się serial o Agnieszce Osieckiej. Było to ważne wydarzenie medialne nie tylko dlatego że miał niezłą oglądalność (średnio dwa i poł miliona widzów), ale także za sprawą niezliczonych komentarzy. Agnieszkę Osiecką znało wiele osób z tak zwanej „warszawki” i wszystkie one postanowiły dać wyraz swojemu oburzeniu po pierwsze, dlatego, że aktorki grające je w serialu nie wyglądają tak korzystnie jak powinny, po drugie wątek osoby krytykującej nie został dostatecznie wyeksponowany, po trzecie krytykująca kochała całym sercem Agnieszkę Osiecką, co w serialu nie zostało dostatecznie pokazane. Najbardziej poszkodowane okazały się Krystyna Janda i Magda Umer, których w serialu w ogóle nie pokazano, a przecież też znały i lubiły Osiecką. Obie panie twierdzą, że do tego paskudnego pominięcia doszło z przyczyn politycznych i odpowiada za to osobiście Jacek Kurski. Serial został też zjechany przez fachowców. Ceniony krytyk filmowy Tomasz Raczek uznał za niedopuszczalny fakt, że serial wyprodukowała i emitowała TVP. Telewizja publiczna nie ma jego zdaniem moralnego prawa by robić serial o Osieckiej. Niech sobie robi seriale o Kaczyńskim, Ziobrze, albo ojcu Rydzyku. Znana scenarzystka Ilona Łepkowska, która tego serialu akurat nie pisała wypowiadała się wielokrotnie wytykając szczegółowo i ze znajomością rzeczy błędy w scenariuszu i realizacji. Słowem wydawać by się mogło, że jest to najgorszy serial na świecie, którego nikt nie powinien oglądać. A jak jest naprawdę? Myślę, że chodzi o to, że Osiecka zmarła stosunkowo niedawno, w 1997 roku i żyje jeszcze wiele osób, które dobrze ją znały. Nie mogą przecież przepuścić takiej okazji by o sobie przypomnieć. Są to jedna w jedną osoby wspaniałe, znakomite i genialne, wiec serial też powinien być wspaniały, znakomity i genialny. Tymczasem wyszedł jak zwykle – taki sobie. I tego ci, którzy znali i kochali Osiecką nigdy jego twórcom nie wybaczą.
Co ze zrozumieniem odnotowuje
Poldek P.
Więcej na:
