Wileńskie wydawnictwa przygotowały litewskim czytelnikom trzy ciekawe polskie prezenty gwiazdkowe. Wszystkie trzy książki to klasyka, dzieła autorów dobrze już Litwinom znanych, ale dotąd na litewski nie tłumaczone i nie publikowane. Dwa z nich ukazały się w jednej z największych wileńskich oficyn Odilė, mającej już niebagatelne zasługi w popularyzacji literatury polskiej.
Pierwszy i największy wolumen to część I Dzienników Witolda Gombrowicza, po mistrzowsku przełożonych przez Irenę Aleksaitė – tłumaczkę o największym bodajże dorobku w zakresie publikacji książkowych literatury polskiej na Litwie. Obszerną przedmową pt. Głos Gombrowicza opatrzył książkę Wojciech Karpiński. Starannie opracowane pod względem filologicznym i edytorskim wydanie zostało uzupełnione przypisami, sporządzonymi przez prezeskę Związku Pisarzy Litwy Birutė Jonuškaitė, skądinąd też jedną z najbardziej zasłużonych tłumaczek i popularyzatorek polskiej literatury na Litwie, a także indeksem nazwisk. To nie pierwsze wydanie Dzienników na Litwie. Ich pierwsza, trzytomowa edycja ukazała się już w kowieńskim wydawnictwie Vyturys w 1999 roku. Popularność klasyka niepokornego dramatu sprawiła jednak, że na dwudziestolecie pierwszego wydania postanowiono przybliżyć tę skarbnicę wiedzy o polskiej kulturze młodemu pokoleniu Litwinów.
Kolejną książką, która ma szansę stać się przebojem wydawniczym, jest Kronika wypadków miłosnych Tadeusza Konwickiego. Ten Wilnianin z pochodzenia jest na Litwie autorem znanym i cenionym. Dziura w niebie, czy Sennik współczesny były już wielokrotnie wydawane na Litwie. Przekładu Kroniki podjął się Vidas Morkūnas, nowelista, krytyk i wszechstronny tłumacz z kilku języków, specjalizujący się głównie w fantastyce. Wileńskie wydanie Kroniki jest proste, ascetyczne, bez dodatkowych tekstów, ani odnośników, lecz wydane w sposób przejrzysty, przyjemny do czytania i w twardej okładce.
Na koniec wreszcie, absolutna wileńska klasyka, czyli Księgi Narodu i Pielgrzymstwa Polskiego w nowym przekładzie Žilvinasa Norkūnasa. Małe, bibliofilskie wydanie trochę zaniedbanego w Polsce i świecie elementu mickiewiczowskiego dorobku intelektualnego, jest już drugim na Litwie w bieżącym stuleciu. Poprzednio, litewskie wydawnictwo sejmowe wydało Księgi w przekładzie zasłużonego tłumacza sejmowego Edwarda Piórki w elitarnej, limitowanej serii. Pracujący w dyplomacji humanista Norkūnas, nie znając tego wydania, podjął własną próbę zmierzenia się z profetycznym tekstem wileńskiego wieszcza. Analiza porównawcza obu przekładów będzie z pewnością ciekawą przygodą dla lingwistów. Posłowie do książki napisał renomowany historyk Wielkiego Księstwa Litewskiego, prof. Rimantas Miknys.
Paweł Krupka