Jerzy Leszin Koperski – DO RÓWIEŚNIKÓW PO LATACH

0
804

                                                      Alicji

Jeśli już mam powiedzieć
dlaczego pozostałem
że jeszcze będę

że jeżeli omijam mury i jestem dla nich
nie rozdmuchuję popiołów i nie mam dla nich czci
nie opluwam wychudłych jezusów i nie upadam przed nimi

Jeśli mam wam powiedzieć
dlaczego drzew nie znaczę krzyżami
i każda śmierć jest mi bliższa i kłamię teraz

gdybym mógł wam to wszystko powiedzieć
– czymże byłaby ziemia dla której tyle macie pogardy?
A samouwielbienie wasze? Powiedzieć – że tylko omijanie miejsc
                                                                                            pustych?

i aby być wystarczy wierszom przywłaszczać słowa
wychudłe i tak już z chropowatych metafor i nie własnych?
Byłże bym wówczas dla was poetą? Niechaj to wszystko opowie
                                                                        płaczka lamentująca

jak na sejmik żebraków idę.
Żeby nie rozkrwawiać kości
nie błagać o ból.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko