Życie niesie wiele niespodzianek, tym bardziej gdy niczego się nie spodziewasz. Do drzwi zapukał listonosz i wręczył mi, pachnący jeszcze drukarską farbą, tomik poezji Katriny Lavmel, zatytułowany Anturaż. Jak się okazało to Katarzyna Nazaruk ukryła się pod literackim pseudonimem. Tom poetycki jest trzecią autorską propozycją po książkach: Żona Beduina [2011]oraz Szept i przestrzeń [2014].
Katarina Lavmel w swojej książce na nowo odkrywa otaczającą ją rzeczywistość. Dojrzałość przemyśleń, wynikających z obserwacji otoczenia i własnych doznań, pozwala czytelnikowi wejść w świat, który często przemyka przed oczami i jest niezauważony. Autorka, siedząc na klifie życia, zanurza się w oceanie zdarzeń i duchowych uniesień. Jednak nie narzuca nam moralnych regułek, których zapach odstręcza, jak dziesięć przykazań przeżutych na papkę z czosnkiem (Amen s. 40).
Życie toczy się oddzielnymi drogami i każdy ma swojego partnera do tańca a tango nie ma granic (Ocho s. 58). Trudno lawirować między snem a jawą, życiem a cybermistyfikacją. Wyimaginowane piękno i zachwyt staje się często brzydotą a to co wzbudziło obrzydzenie jest w rzeczywistości piękne duchem i ciałem. Katarina sprawnie operuje dostępnymi środkami wyrazu, wpływając na wyobraźnię czytelnika. Ten z kolei, samoistnie wpisuje się w podmiot liryczny wierszy. Chociaż w poezji Katariny Lavmel występuje wyraźna nuta kobiecych marzeń, tęsknot i pragnień to nawet mężczyzna odnajdzie siebie w tej poetyckiej aurze. Kobieta i mężczyzna, jak plus z minusem, północ z południem, wschód z zachodem i ocean z lądem, muszą współistnieć i nie da się tego zmienić.
Zatem biorąc do ręki Anturaż będziemy obecni w życiu Autorki, która nie stara się narzucać komukolwiek swoich poetyckich przemyśleń. To wiersze przemawiają do nas emocjami, które często znamy z autopsji. Wciągają nas w poetycką zadumę, płynąc na falach otaczającego nas życia. To mroczna fala mobilizuje nas do ciągłego poszukiwania nowych przestrzeni, nawet wśród bezdomnych z kartonowymi bogactwami skropionymi alkoholem (Antyrama s. 28):
…
„Krzyk się nie wykrzyczał
miłość się nie odkochała
czas nie mija szybko i byle jak”
Polecam tę trójjęzyczną książkę Katarzyny Nazaruk – Polki mieszkającej w Portugalii – by wypłynąć z Nią w rejs poza horyzont wyobraźni. Pomoże nam w tym także poezja tłumaczona na język portugalski (Gabriel Borowski) i język angielski (Graham Crawford) oraz wspaniałe grafiki Katarzyny Tomasiak. Całość powiązała i pięknie zredagowała Łucja Dudzińska.
Jerzy Granowski (01.08.2019)
Anturaż – Katarina Lavmel
Wydawca: FONT Poznań 2019,
Druk: Drukarnia Advert.
Patronat: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich.
ISBN 978-83-66183-08-7
