mówisz żeś przypadek psychiatryczny
bo zamiast zawodówki skończyłeś studia prawnicze
bo ułomności ludzkie musisz sklejać –
jeszcze przez dwanaście lat i trzy miesiące
bo kochasz góry
ich niedostępną wyniosłość
i szum strumyka spieszącego na spotkanie z szarotką
bo piszesz niemodne wiersze
bo wiesz jak wiele zła może wyrządzić
kilka liter zlepionych w szorstkie słowa
bo nie umiałeś wybrać drogi z której nie chciałbyś uciekać
rozejrzyj się
popatrz ile wokół takich przypadków
skrywają się pod makijażem
sznurami układającymi się miękko na szyi
starannie skrojonym garniturem
delikatnymi palcami wędrującymi po gryfie
w wiecznym cierpieniu nadwrażliwców
wykrzykują pustym ścianom
swoją diagnozę
Reklama
