Roma Jegor – * * *

0
726
fot.: Arek Łuszczyk

Ci wszyscy ludzie którzy znaleźli w nas schronienie.
Trzeba to jakoś ogarnąć
stworzyć im jeden eden
kolację ze świec seans w pikselach.
Może jeszcze grafit w niebieskim ołówku który lubi zdania niedokończone.
Zrobić im obraz w ramce
znaleźć cenny przymiotnik jak broszka
albo kolor nieba we wtorek.
Zapisać sobie światło w każdej komórce. A potem
zdigitalizować wspomnienia i zaszyć rany.

Kiedy kończy się lato każdemu czas wracać. Więc wciąż to robię –
wchodzę w oczy w reakcje w dotyk. Przynoszę rumianki ryby słowa
smalec z jabłkiem. W nadziei
że ci wszyscy ludzie
w których znajduję schronienie
będą mieli pamięć słonia.
I światło w jej przełomach.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko