Danuta Bartoszuk – z pamiętnika złej

0
753
fot. Dariusz Kukuła

niedobra
zbyt biedna
niegodna oczka w głowie
a popsute oczko wypadło
i nie chce wrócić na miejsce

stara mała kobieta
z niepełnosprawną pamięcią
przychodzi żebrząc o ciepło
witam czymś głupio miękkim
zamiast kamienia
mimo sporej kolekcji tych darów
zgromadzonych przez lata

mówią że dobro powraca
nie zaprzeczam
moje wraca po jeszcze

Reklama
Poprzedni artykułKarol Samsel – „I dopuść takiego do szuflady, kiedy utarg sklepowy pali się w rękach”. O materialności w poemacie Moja księga „Ostrołęka” (Efraim Goldbruch) Izraela Szterna
Następny artykułJoanna Pełka – Śmiełowska – * * *

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę wprowadź nazwisko