Zdzisław Antolski
DZIENNIK RECENZENTA. Metafizyka codzienności w wierszach Jolanty Michny
Jolanta Michna jest już doświadczoną poetką, autorką kilku zbiorów wierszy, nagradzaną w konkursach literackich.. Tematem jej twórczości jjest nieodmiennie poszukiwanie sensu życia w wędrówce, tej dosłownej, jak i metaforycznej, definiującej nasz istnienie. Człowiek żyje w czasie i przestrzeni. Metafizyka jego bytowania, codzienność i odświętność wędrowania są tematem ostatniego zbioru wierszy pt. „Metafory przestrzeni”..
Wiersze Jolanty Michny opisują codzienność, w której mimo zwyczajności czai się jakiś niepokój, lęk, a może przede wszystkim pytanie o sens życia, o swoją tożsamość. Obserwacja życia, a także przyrody, przynosi szersze refleksje na temat powołania człowieka, jego roli w świecie, a także o powinnościach sztuki, filozoficzne, odwieczne pytania dotyczące losu człowieka.
Bohaterka liryczna tych wierszy ma kłopoty z tożsamością. Fascynuje i przeraża ją zbiorowość ludzka. Bowiem w tłumie łatwo się zatracić, zagubić swoją indywidualność. W wierszu „znaleźć się pośród ludzi i nieludzi” pisze; „w wielkim tłumie ciężko odnaleźć / nawet samego siebie”, następuje jakaś dehumanizacja i w końcu
