ZANUSSI Krzysztof

0
541

Krzysztof ZANUSSI

(ur. 17 czerwca 1939 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta filmowy oraz filozof.

Urodził się w rodzinie włoskiego pochodzenia. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim (1955–1959) i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1959–1962). W 1967 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi.

Od 1980 jest kierownikiem artystycznym zespołu, a następnie dyrektorem Studia Filmowego TOR. W latach 1971–1983 był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a od 1987 członkiem Komitetu Kinematografii. Jest autorem kilku książek (teoria filmu, scenariusze filmowe, felietony, wspomnienia). Publikował też w miesięczniku psychologicznym Charaktery. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 2002 Wiceprzewodniczący Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

Jest wykładowcą Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego, Collegium Civitas w Warszawie oraz Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Osobie i twórczości Krzysztofa Zanussiego poświęcono dwa filmy dokumentalne: Struktura człowieka (1989, reż. Grażyna Banaszkiewicz) i Niepokój (2004, reż. Krzysztof Tchórzewski).

Publikacje książkowe:

  • O montażu w filmie amatorskim (1968)
  • Nowele filmowe (Warszawa 1976 ; zawiera: Twarzą w twarz. Zaliczenie. Szansa. Góry o zmierzchu. Rola. Za ścianą. Miłosierdzie płatne z góry. Hipoteza. Śmierć prowincjonała)
  • Scenariusze filmowe (Warszawa 1978)
  • Rozmowy o filmie amatorskim (Warszawa 1978)
  • Kontrakt (Warszawa 1980)
  • Scenariusze filmowe II (Warszawa 1985)
  • Scenariusze filmowe III (Warszawa 1992)
  • Opowieści weekendowe. Cykl nowel telewizyjnych (Wrocław 1997)
  • Pora umierać. Wspomnienia, refleksje, anegdoty (Warszawa 1997)
  • Scenariusze filmowe IV (Warszawa 1998)
  • Między jarmarkiem a salonem (Warszawa 1999)
  • „Wielbłąd i ucho igielne” (Zamość 2001)
  • Bigos nie zginie!!!! … w rodzinnej Europie (Warszawa 2003)

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia:

  • 1971: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za twórczość artystyczną III stopnia
  • 1982: Nagroda specjalna jury za film Imperatyw na MFF w Wenecji
  • 1984 Złoty Lew św.Marka za film Rok spokojnego słońca na MFF w Wenecji
  • Nagroda Państwowa I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie filmu kinowego i telewizyjnego
  • 1985: Nominacja do Złotego Globu za film Rok spokojnego słońca
  • 1987: nagroda „Lumi`ere” przyznawana przez Włoskie Stowarzyszenie Autorów Teatralnych i Filmowych za całokształt twórczości w dziedzinie filmowej
  • 1991: Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii dla producentów filmowych
  • 1996: Nagroda specjalna jury na festiwalu filmowym w Tokio za film Cwał
  • 1998: „Nagroda Ostatnich Lat XX Wieku” przyznawana przez Międzynarodową Grupę Lektury w San Miniato
  • 2001: nagroda za całokształt twórczości w Przeglądzie „Febiofest” w Pradze
  • 2002: nagroda za całokształt twórczości na 29. Festiwalu Premii Internazionali E. Flaiano w Pesarze we Włoszech
  • nagroda za całokształt twórczości na 19. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Jerozolimie
  • 2003: Nagroda im. Roberta Bressona przyznana przez Ministra Kultury Watykanu, wręczona podczas MFF w Wenecji
  • 2004: tytuł doktora honoris causa KUL
  • 2009: Nagroda „Pontifici” przyznawana przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej
  • 2010 tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego
  • Medal Per artem ad Deum (Przez sztukę do Boga), przyznawany przez Papieską Radę ds. Kultury, wręczony podczas targów Sacroexpo w Kielcach
  • 2013: tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego .

Odznaczenia:

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1999)
  • Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005)
  • Order Księcia Jarosława Mądrego V Stopnia (2009, Ukraina)
  • Komandor Orderu Sztuki i Literatury (2012, Francja)
Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko