WASYLKOWSKI Janusz

ur. w 1933 r. we Lwowie, polonista (Uniwersytet Wrocławski), założyciel Studenckiego Teatrzyku Satyry „Ponuracy” (1955), współzałożyciel tygodnika „Poglądy” we Wrocławiu (1956-57), reżyser kilku programów Teartrzyków „Szubak” i „Bleff” we Wrocławiu (1958-60), od 1961 r. w Warszawie; pracował w tygodniku harcerskim „Drużyna” (1964-66) oraz w „Życiu Gospodarczym” (1966-72), w latach 1972-74 był kierownikiem artystycznym Teatru Rozrywki w TV relizując 45 spektakli, w latach 1987-88 kierował teatrem „Buffo”. W 1991 r. założył Instytut Lwowski oraz „Rocznik Lwowski”, którego jest redaktorem naczelnym.

Publikacje książkowe:

• Groteski sceniczne (Węzeł rodzinny), Warszawa 1966
• Upalny dzień, Początek komedii, Warszawa 1966
• Erotische Triptychon (Tryptyk erotyczny), Zuerich 1970
• Teatr Rozrywki, Warszawa 1975
• Piosenki lwowskiej ulicy, Wrocław 1987
• Piosenki lwowskiej ulicy, II wydanie, Wrocław 1988
• Nie ma jak Lwów. Śpiewnik lwowski do 1939, Wrocław 1990
• Myśli cokolwiek zezowate, Warszawa 1990
• Obyś żył w ciekawych czasach, Warszawa 1991
• Lwowska piosenka na wojennym szlaku, Warszawa 1999
• Benudasz (sztuka w 8 obrazach), Warszawa 2000
• Samotny jak pies w butonierce. 200 limeryków, w tym jeden sprośny, no może nie jeden,  Warszawa 2000
• Lwowski misztygałki (szkice o różnych aspektach lwowskiej kultury), Warszawa 200
• Królewski błazen, Zabawa historyczno-literacka w 3 aktach, Warszawa 2001
• Są słowa. Wiersze o Mieście, które samo się nie obroni, Warszawa 2002
• Na rzecz Wolnej Polski. Towarzystwo Polskie w Danii i jego poprzednicy 1975-2001, Warszawa 2002
• Łatwo się pisze wiersze o miłości, warszawa 2004
• Przegrańcy. Rzecz o moralności i nie tylko, w dwóch aktach, Warszawa 2006
• Drzewostan. Wiersze sprzed lat, Warszawa 2008
• Teatr z ulicy Kopernika. Polski Teatr Ludowy we Lwowie 1958-2008, Warszawa 2008
• Obyś żył w ciekawych czasach, II wydanie, Warszawa 2010
• Pęknięta matowa szyba. Opowiadanie, Warszawa 2015
• Wierszydełka i humoreski, Warszawa 2015
• Najbardziej lwowski z lwowskich pisarzy. Kornel Makuszyński (1884-1953), Warszawa 20015 (odbitka z „Rocznika Lwowskiego”)
• Myśli jak najbardziej zezowate, Warszawa 2015
• Myśli niewątpliwie zezowate, Warszawa 2015
• Sto limeryków. Niektóre nawet przyzwoite, Warszawa 2015
• Cień wczorajszego dnia. Sztuka w dwóch aktach, Warszawa 2015
• Tryptyk polski (-W drodze, -Całe życie, -Polski Nobel), Warszawa 2015
• Myśli poniekąd zezowate, Warszawa 2016
• Myśli radykalnie zezowate, Warszawa 2016

Teksty w wydawnictwach zbiorowych:

• Dojrzewające słowa, Wrocław 1958
• 18 opowiadań, Warszawa 1962
• Piosenki niedośpiewane, Wrocław 1976
• Joachim Glensk, Współczesna aforystyka polska, Łódź 1986
• Joachim Glensk, Aforystykon, Opole 1992
• Danuta R. Bołaczewska, serce wydarte z polskiej piersi. Lwów w poezji, Warszawa 1993
• Joachim Glensk, Wiesław Strodowski, Kuchnia polityczna, Poznań 2001
• Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Aforyzmy polskie. Antologia, Kęty 2001
• Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Księga aforystyki polskiej XXI wieku. Potęga myśli, Katowice 2002
• Tomasz Illg, Aforyzmy świata, Kotowice 2003
• Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Myśli sławnych ludzi, Kęty 2004
• Genius loci – Lviv, Lwow, Lemberg, Lwów 2004
• Danuta i Włodzimierz Masłowscy – Księga aforyzmów, Warszawa 2005
• Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Wielka księga myśli polskiej, Warszawa 2005
• Teresa Kulikowicz-Dutkiewicz, My, ludzie Lwowa. Antologia współczesnej poezji lwowskiej, Lwów 2006
• Moje serce zostało we Lwowie, Olszanica 2009
• Ewa Glensk, Joachim Glensk – Od pierwszej miłości do grobowej deski, Aforyzmy i refleksje o małżeństwie, Opole 2011
• Mariusz Olbromski, Śladami słów skrzydlatych, wydanie trzecie, uzupełnione, Warszawa – Rzeszów 2013

Sztuki teatralne (realizacje i tłumaczenia)

• „Wszystko przepadło” (komedia satyryczna w 3 aktach)
  Przemyśl, Teatr „Fredreum” 15.10.1958
• „Kawiarniana miłość” (sztuka w 1 akcie)
  Wrocław – Teatr Eksperymentalny przy Stoliku 27.03.1961
• „Węzeł rodzinny” (dramatto w 1 akcie)
  Warszawa – Teatr telewizji 22.22.1963 (powt. 3.02.1965)
• „Węzeł rodzinny” (wersja rozszerzona)
  Warszawa – Teatr rozrywki TV 11.05.1974
  Tłumaczenie na język czeski (Jan Pišta), przeróbka na musical
  Ceské Budejowice – „Divadlo pro 111” – 1972
  Tłumaczenie tego musicalu na język angielski
  Toronto (Kanada) „Playwrights Workshop” – 1974
• „Upalny dzień” (sztuka w 1 akcie)
  Zielona Góra – Teatr przy stoliku „Fala” 1966
  Kalisz – Teatrzyk Propozycji – 1966
  Warszawa – Teatr telewizji – 1970
  Warszawa – Teatr Polskiego Radia, 1985, powt. 1986
  Tłumaczenie na język niemiecki (Karl Horst Hiller)
  Mainz (Moguncja) – II Telewizja Niemiecka – 1967, powt. 1969
  Udział tego programu w międzynarodowym Sympozjum Dramaturgicznym – Rzym 1968
  Tłumaczenie na język angielski (Michael Hayes)
  Telewizja BBC Londyn – 6.03.1969, powt. 1970
  Udział tego programu w Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym w Monte Carlo –      luty 1970
  Tłumaczenie na język czeski (Jan Pišta), Radio Praha
  Mała scena Teatru Miejskiego – HradecKialove – 1974
  Mała scena Teatru Miejskiego – Šumperk – 1974
  Radio Veltava
• „Ten trzeci” – sztuka w 1 akcie
  Warszawa – Teatr Rozrywki TV – 1974
  Warszawa – Teatr Polskiego Radia – 1967, powt. 1971
  Tłumaczenie na język czeski (Jan Pišta)
  Telewizja Ostava (pod tytułem „Barbarka”) – 1973
  Tłumaczenie na język słowacki
  Radio Bratysława – 1981, powt. 1981, 1982
  Tłumaczenie na język niemiecki (Karl Horst Hiller)
  Radio SFB – Berlin Zachofni – 1968, powt. 1972
  Radio – Hessicher Rundunk – Frankfurt/Mainz – 1972
  Tłumaczenie na język duński (Karin Ekstrem-Waszkiewicz) – w maszynopisie
• „Przyjaciel” – komedia w 1 akcie (współautor K. Ciciszwili)
  wyróżnienie w konkursie dramaturgicznym – Bydgoszcz 1971
  Warszawa – Teatr Rozrywki TV – 1973
  Tłumaczenie na język niemiecki (Karl Horst Hiller)
  Radio Saarbrückien Rundunk – 1973, powt. 1974, 1980
  Bayerische Rundfunk – Monachium (Munchen) – 1982
  Tłumaczenie na język duński (Karin Ekstrem-Waszkiewicz) – w maszynopisie
• „Przegrańcy”
  Teatr Polskiego Radia – Warszawa 1985, powt. 1986, 1990 (akt I)
• „Królewski błazen”
  Teatr Dramatyczny im. Węgierki – Białystok 16.02.1997
  Teatr Polskiego Radia – Warszawa (akt I)  1986, 1987
  Teatr Autora (w Teatrze Małym) Warszawa – III akt 1994
• „Trzasnęło nas po fajrancie” (sztuka w 1 akcie)
  Teatr Polskiego Radia – Warszawa 1987, powt. 1989
• „Nowe szczęśliwe życie” (sztuka w 1 akcie)
  Teatr Polskiego Radia – Warszawa 1989
• „Jeńcy” (sztuka w 1 akcie)
  Teatr Polskiego Radia – Warszawa 1998, powt. 2005
  Teatr Autore (w Małym Teatrze) Warszawa – 1998

Część tych sztuk drukowana była ponadto w „Dialogu” i „Scenie”.

Ponadto autor opracował kilkanaście adaptacji telewizyjnych, m.in. Czechowa, Ilfa i Pietrowa, Manna, Bryla, Broszkiewicza, które prezentowane były w Teatrze Telewizji.

Odznaczenia (m.in.):

• Złota Odznaka Związku Ziem Wschodnich, Londyn 1993
• Krzyż II Obrony Lwowa, 1994
• Medal „Pro memoria”, 2005
• Srebrny medal – Zasłużony kulturze „Gloria Artis”, 2011
• Order „Polonia Mater nostra est”, 2012
• Medal „Pro meitis” Instytutu Polsko-Skandynawskiego – Kopenhaga

Ważniejsze nagrody:

• jedna z drugich nagród (przy pierwszej nieprzyznanej) w konkursie Opery Narodowej na libretto dla Opery Kameralnej, 1985;
• Wyróżnienie honorowe Nagrody literackiej im. Władysława Reymonta „za wszelkie zasługi dla ocalenia pamięci Lwowa”, 2008;
• Nagroda specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa narodowego, 2008;
• Nagroda „Semper Fidelis” Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Poznań 2017;
• Nagroda „Kustosz Pamięci Narodowej” – Instytut Pamięci Narodowej 2017.

Myśli cokolwiek zezowate

• Pięciu obywateli na jeden rozum? Jak zwalczyć ciasnotę umysłową?!
• Jak wgryźć się w kapitalizm, mając zęby wyszczerbione podgryzaniem socjalizmu?
• Pijani sukcesem trzeźwieją powoli.
• Talentu nie można odmówić tym, którzy mają pieniądze. Zresztą, czy można im czegokolwiek odmówić?
• Ludzie by się jakoś dogadali. Ale narody…
• Wyczerpały się nasze możliwości twórcze. Trzeba się wziąć do zwyczajnej roboty…
• Czy ten, który woła, że diabła nie ma, to nadmierny optymista czy zwyczajny bezbożnik?
• Wiadomość była z pierwszej ręki. Wróg stracił serce do walki i głowę do interesów…

Myśli cokolwiek zezowate

• Stracił dobre imię. Wyrobił sobie nazwisko.
• Przesądni już dziś się martwią, czy Sąd Ostateczny nie wypadnie przypadkiem trzynastego i w piątek…
• Nie ma pracy dla wszystkich. Pieniędzy jest jeszcze mniej.
• Policja wszędzie ma swoich ludzi. Także i w policji.
• Gdy ideowców nie można przekupić, kupuje się ich idee.
• Bici mają lepszą pamięć od bijących.
• Kazano nam nie szczędzić krwi i potu. O spermie nie było mowy.
• Powiadała, że debilizm erotyczny to najniższy szczebel rozwoju umysłowego człowieka.
• Zdobył ją beż wysiłku. Ileż jednak trudu i wydatków musiał ponieść, aby się jej pozbyć?!

Myśli cokolwiek zezowate

• Wybierali sobie sąsiadów. Stratowali po drodze tych, którzy nie wybrali…
• Rzekł Pan Bóg, posyłając anioła: – Będziesz żył na najlepszym ze światów! Westchnął anioł: – Znowu na tej cholernej Ziemi!
• Rozeszły się pogłoski o powstaniu. Niektórzy zaczęli się dopytywać, czy dotyczy to tych, którzy siedzą, czy tylko tych, którzy klęczą…
• Niektórym się pomyliło: zamiast zażegnać burzę, próbują ją przeżegnać…
• – Żyj wiecznie! – takim okrzykiem witano Cezara. Później go zabito. Może właśnie dlatego…
• Powiedział: – Zagonią nas do uczciwej pracy! Wyczułem w jego słowach niepokój, ale nie bardzo wiem, czy dotyczył on słowa „zagonią” czy też „uczciwej”…
• Kładłem mu łopatą do głowy. Teraz twierdzi, że zatrudniał mnie do wykonania prostej pracy fizycznej…
• Człowiek jest śmiertelny, głupota nieśmiertelna. Trudno żyć, mając takie perspektywy…

Reklama