WALCZAK Grzegorz

0
710
Grzegorz WALCZAK

dr Grzegorz Walczak jest prozaikiem, poetą, dramaturgiem, satyrykiem oraz językoznawcą.
Przez 26 lat wykładał w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Obronił tam pracę doktorską z syntaktologii. Był też sekretarzem osobistym prof. Witolda Doroszewskiego.
Przez cztery lata prowadził lektorat języka polskiego na Uniwersytecie Belgradzkim.

tomiki wierszy:

  • „Witraże” (LSW – 1972r.),
  • „Lamenti za majkom” (Osvit – Karlovac, Jugosławia – 1988r.),
  • „Autoportret z przeszłości” (Iskry – 1989r.),
  • „A kiedy zastuka anioł” (IBiS – 1995r.
  • „ Roznamięty” (IBiS – 2004 r.).
  • „ Sopel słońca” (MDK Przasnysz – 2007r.)
  • „ Elegie i inne wiersze”– (Bulgarska Knijnitza – Sofia 2013)
  • „Anioły i dusioły”- (Miniatura – Kraków 2016)

powieści:

  • „Pamiętnik małżeński” (Czytelnik – 1974r., Meta – 1992r.) oraz wydanie w języku serbsko-chorwackim pt. „Dnevnik suprużnika” (Delta – Press, Belgrad – 1982r.),
  • „Oaza” (Czytelnik – 1980r., Rytm – 1997r., emitowana w 24 odcinkach – Program II PR 1998r.),
  • „Nim zaśnie Ziemia” (Bellona – 1998/99r.),
  • „Anioł ze Starego Miasta” (Bellona 1998/99r. – tomik opowiadań).
  • tom słuchowisk radiowych: „Nie dzwońcie do mnie – umarłem” – seria słuchowisk emitowanych w Polskim Radiu (Wydawnictwo Adam Marszałek 2011 r.)

sztuki teatralne:

  • pierwsza w Polsce rock-opery „Naga” – premiera w Teatrze Muzycznym w Gdyni ( 1972 ), nagranej na dwupłytowym albumie (Polskie Nagrania
    1972), wznowionej (1995),
  • „Sowy” – w Lublinie (1974r.) i Elblągu (1980r.),
  • „Kaktus” – w Starej Prochowni w Warszawie (1990/91r.), w Teatrze TVP 2.06.1994r. w Programie II TVP oraz 2.03.1995r. w TV „Polonia”,
  • „Jak smutno żyć, jak śmiesznie żyć” -muzyczny spektakl z muzyką Piotra Rubika w wykonaniu Emiliana Kamińskiego – TVP Pr. II 1996r.,
  • „Przemknę chyłkiem, przeminę” – Warszawski Teatr Pantomimy – Teatr Żydowski 1999/2000 r.,
  • „Zabłąkani Trzej Królowie” Teatr Rampa 2001r.,
  • „Big Popiel – mysia opera” – Teatr Rampa 2002 r.,
  • „Kusiciel” – Klub 13 Muz – Szczecin 2002 r.,
  • „Komandor dzisiaj nie przyjdzie” – Szczecin 2003r.
  • „Dusioł” – Wrocławski Teatr Pantomimy, 2006 r. (prezentowany też w Teatrze Wielkim w Warszawie) W spektaklu „Na przełęczy” wg St. Witkiewicza.

Jest autorem  tekstów piosenek i współautorem adaptacji scenicznej Teatr  Witkacego w Zakopanem 2003 r. i Teatr TVP Pr. I 23.01 2006r.

  • „Obłoczni, czyli Sen Chopina”– Teatr Praga, 2010 r., (też współreżyseria)
  • „Saksofon” (na motywach prozy W. Myśliwskiego) premiera na Festiwalu Wspólnych Kultur, Nałęczów 2012 r (adaptacja i współreżyseria).
  • słuchowiska emitowane w Teatrze Polskiego Radia:
  • „Most” ( pierwotna krótka wersja „Kaktusa”) 1968 lub 1969
  • „Baśń o dobrych duchach” (lata siedemdziesiąte)
  • „Szczur” 1984
  • „Kaktus” 1985 (w 1984 w Radiu Belgrad)
  • „Apage Satanas” 1986 lub 1987
  • „Sowy” 1988
  • „Kraina Suszu” 1989
  • „Taniec z Dusiołem”
  • „Usychanie”
  • „ Apostoł niewiary”
  • „Pamiętnik małżeński” (powieść w odcinkach) 1992
  • „Treny mojej Matce” (wersja łódzka, krótsza) 1993
  • „Nie dzwońcie do mnie – umarłem” – 1994
  • „W drodze do Słowa” – 1994
  • „Barłożenie” – 1994r.
  • „ Oaza” (powieść w 24 odcinkach )1998
  • „Obroża” – 2001
  • „Drzazga”- 2005
  • „Treny mojej matce” (nowa wersja, z muz. Marii Pomianowskiej) 2010
  • „ Obłoczni, czyli Sen Chopina” – 2012.

Większość z tych utworów dramatycznych oraz cykle poetyckie emitowały też: Radio Belgrad, Zagrzeb, Lublana, Skopje – w językach serbsko-chorwackim, słoweńskim, macedońskim. Słuchowisko „Kaktus” oprócz radiostacji jugosłowiańskich emitowało również Radio Budapeszt, Bratysława i Radio Tallin oraz w Melbourne.
Sztukę „Małżeński kokon” opublikował Osvit w 1985 r., a „Barłożenie”(serbsko-chorwacki tytuł: „Dnevnik supruznika”) czasopismo „Zbilja” nr 18-20, Belgrad 1996r.

książki dla dzieci:

  • „Wiatrodmuch” (KAW – 1982r.),
  • „Wesołe abecadło „ – (Meta – 1992r. i Oficyna Wyd. GMP  Poznań 1996r. i od 1997r Oficyna Wyd. Rytm),
  • „Ćwiczenia z języka polskiego dla klas III ( Rytm – 1997r),
  • „Dziadulinek” (AUDE – 2005 r )

Grzegorz Walczak zdobył kilka nagród literackich, m.in.:

  • – w konkursie (ogólnopolskim) na tekst do piosenki studenckiej – I nagroda w 1959 r.
  • – w konkursie na teksty do Kabaretu „Stodoła” – II nagroda,  1961r.
  • – w konkursie „Impartu” Wrocław, za sztukę satyryczną „Diogenes i kmiecie” – lata 70-te,
  • – w Turnieju Wiersza „Hybrydy” – lata 70-te,
  • – w trzech konkursach Polskiego Radia na radiową piosenkę dla dzieci,
  • – I nagrodę za sztukę teatralną „Kaktus” w konkursie „Sceny” (1972r.)
  • – I nagrodę za słuchowisko „Kaktus” w ogólnojugosłowiańskim konkursie – Radia Belgrad (1984r.),
  • – I nagrodę za słuchowisko „Kaktus” w Ogólnopolskim Przeglądzie Słuchowisk (1986r.),
  • – W 1988r. za sztukę teatralną „Apage Satanas”, wyróżnioną w konkursie teatru „Ateneum”,
  • – W 1994r. III nagrodę w kategorii wierszy w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Kraszewskiego,
  • – W 1996/97 I nagrodę w ogólnopolskim konkursie prozatorskim Wiadomości Kulturalnych za opowiadanie „Suchotniki”,
  • – w latach 2007 – 2010 nagrody w kolejnych konkursach Stowarzyszenia ZAKR na teksty piosenek.
  • – Wyróżnienie publikacją w Konkursie na Wiersze Gniewne (Seria Poetycka Radio Łódź 2013 z..15.
  • – Nagroda im. Witolda Hulewicza za sztukę teatralną „Obłoczni, czyli Sen Chopina”, 15. 11. 2015 r.

Grzegorz Walczak jest też autorem wielu znanych piosenek. W 1969r. zdobył na Festiwalu w Kołobrzegu „Złoty Pierścień” i nagrodę Publiczności za tekst do piosenki „Wrzosy”. Jego piosenki wykonywane były na festiwalach w Sopocie i w Opolu oraz nagrywane na wielu płytach Polskich Nagrań i innych wytwórni fonograficznych.

Autor od czterdziestu lat współpracuje z Teatrem Polskiego Radia, (emisje głownie w Programie III PR, a także z Programach I i II oraz w Radiu BIS).

Zajmuje się też przekładami poezji serbskiej i chorwackiej. W 2012 r. opublikował wybór poezji serbskiej w swoim tłumaczeniu. Swoje utwory publikował w wydawnictwach i w licznych czasopismach literackich krajów byłej Jugosławii.

W 1995/1996 był recenzentem Miesięcznika „Teatr” i autorem rubryki „Oko i ucho” w Warszawskim dwutygodniku kulturalnym „Sycyna”.

Grzegorz Walczak znalazł się w „Leksykonie prozaików” J. Termera wśród 350 twórców z różnych krajów i epok (Iskry 2001r.),w Leksykonie współczesnych pisarzy polskich (Wydawnictwo Edukacyjne Literat, Toruń 2004 r) w Antalogii Tysiąclecia – Poezja Polska(Warszawa 1998), w Leksykonie Polskiej Muzyki Rozrywkowej (Warszawa 1995),
a także w antologiach poezji polskiej: serb.: „Pet vekova poljske poezije”. (Gornji Milanovac; Pristina 1991), ros.: „Sdjełano v Polsze, wiek – XX” (Andrej Bazilevskij, Moskva 2009), „Iz vieka v viek – polskaja poezija”(Moskva 2011), jakuc.:„Savremennyje poety Polszi” (Jakuck 2014).

Od 1999r. do 2002r. był kierownikiem literackim Teatru Rampa w Warszawie. Współpracował z Teatrem Witkacego w Zakopanem i z Wrocławskim Teatrem Pantomimy. Przez kilka lat występował w swoich autorskich programach z Wojciechem Siemionem, obecnie  z Olgierdem Łukaszewiczem, Henrykiem Talarem i Mariuszem Bonaszewskim Występuje także w kabaretach satyrycznych z Jackiem Fedorowiczem, Markiem Majewskim i Tomkiem Szwedem oraz w programach poetycko-muzycznych ze znaną na świecie multiinstrumentalistką – Marią Pomianowską.

Grzegorz Walczak jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI w Sekcji Dramatopisarzy oraz Polskiej Sekcji Stowarzyszenia Kultury Europejskiej S.E.C.

Kontakt:
www.grzegorzwalczak.pl
tel. 607334177, grzegorz.walczak@op.pl

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko