Józef KURYLAK
(ur. 20 maja 1942 w Komarowicach) – polski poeta i eseista.
Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie przeprowadził się do Krakowa. Przez pewien czas pracował jako robotnik i nauczyciel. Członek SPP OW i polskiego PEN Clubu. Znawca twórczości i edytor tekstów Mieczysława Jastruna i Stanisława Grochowiaka. Przeciwnik poezji uprawianej przez Wisławę Szymborską.
Twórczość:
- Ziemskie prochy (1990) nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny
- Jasno ciemno (1991) nagroda Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek 1992
- Kołatanie do bramy (1993)
- Góra duchów (1995)
- Dolina poetów nad Wiarem (1998)
- Zmierzch jest doktorem filozofii (2001)
- Tragedia zwierząt (2002)
- Wojna tajemnic (2002)
- Staw chorążego (2006)
- Chłop i poeta (2008) (jako dodatek do czasopisma ‚Topos’)
- Dziewczyna z uciętą głową (2010)