(ur. 29 grudnia 1939 w Lublinie) – prof. zw. dr hab. nauk komputerowych, polski naukowiec specjalizujący się w informatyce i cybernetyce oraz pisarz fantastyki naukowej.
Jako pisarz science fiction debiutował w 1956 na łamach tygodnika „Dookoła Świata”. Laureat drugiej nagrody w konkursie literackim czasopisma „Młody Technik” za opowiadanie Prawo wyboru (1962), które otrzymało również wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Fantastyki w Moskwie. Najczęściej publikował swoje opowiadania na łamach „Młodego Technika” oraz „Nurtu”.
Opowiadania Fiałkowskiego z lat 1956–1979 utrzymane były głównie w konwencji „cudownego wynalazku”. W późniejszej fazie twórczości następuje wyraźny przełom – nowsze utwory Fiałkowskiego poruszają tematykę poszukiwania prawdy i praw rządzących rzeczywistością, na przykład w podejmującej interpretację Nowego Testamentu powieści Adam, jeden z nas. Opowiadania Poprzez piąty wymiar, Szansa śmierci, Biohazard stały się podstawą widowisk i filmów telewizyjnych.
Utwory Fiałkowskiego były tłumaczone na język angielski, bułgarski, czeski, francuski, japoński, niemiecki, portugalski, rosyjski, rumuński, słowacki, szwedzki, węgierski, włoski.
Powieści:
- Homo divisus (1979)
- Adam, jeden z nas (1986)
Opowiadania:
- Witalizacja kosmogatora (1966) – wydane w miesięczniku „Młody Technik”, nr 7
- Gdy oni nadlecą (1970) – wydane w miesięczniku „Młody Technik”, nr 9
- Telefon wigilijny (1985) – pierwszy raz wydane w „Fantastyce”, jak również w antologii Przepowiednia, t. 6 Polskiej noweli fantastycznej.
Zbiory opowiadań:
- Wróble Galaktyki (1963)
- Poprzez piąty wymiar (1967)
- Włókno Claperiusa (1969)
- Kosmodrom (1975), wydane w serii Fantastyka-Przygoda
- Kosmodrom 2 (1976)
- Witalizacja kosmogatora (1978), wydane w serii Stało się jutro, tom. 15
