Rekomendacje książkowe Krzysztofa Lubczyńskiego
Niepokojące prognozy
Mimo „rześkiego” tytułu, ta niewielka publikacja jest raczej przygnębiająca w lekturze. Dwaj autorzy starszego już pokolenia (wczesne roczniki pięćdziesiąte) zwracają się do młodego pokolenia o aktywność, bez której jego przyszłość, a zatem przyszłość całego polskiego społeczeństwa rysuje się w czarnych barwach. Generalny wniosek z rozważań i prognoz Cymera i Kuczyńskiego jest taki, że dokonana w minionym ćwierćwieczu transformacja w gruncie rzeczy nie rozwiązała żadnego z fundamentalnych problemów kraju.Polska tkwi w gorsecie dramatycznych problemów społecznych, w strukturze podziałów politycznych opartych o anachroniczne przesłanki nijak się mające do rzeczywistych wyzwań. Na tym tle rysują się groźne warianty biegu zdarzeń, jak choćby całkowity w przyszłości krach systemu emerytur i zabezpieczeń społecznych. Dramatyczną barierę rozwoju gospodarczego Polski stanowi też prymitywna i anachroniczna struktura gospodarki, która nie zdobyła się na innowacje pozwalające wypłynąć jej na szerokie wody autentycznej rywalizacji z najnowocześniejszymi gospodarkami europejskimi. Przejawem tego stanu rzeczy jest fakt, że Polska nie dopracowała się żadnej produkcyjnej marki na wysokim poziomie technologicznego przetworzenia o światowej renomie. Zdaniem autorów, żaden z rządów po 1989 roku, z obecnym rządem PiS włącznie, nie zdecydował się na podjęcie owych wyzwań z otwartą przyłbicą i odpowiedzialnością. Cymer i Kuczyński nadali swojej publikacji formę czegoś w rodzaju manifestu czy wezwania skierowanego do młodego pokolenia, aby „wzięło sprawy w swoje ręce” i głosami wyborczymi zmusiło polityków do zaprzestania owej tytułowej „gry pozorów” i realnego wyjścia naprzeciw najbardziej dramatycznym wyzwaniom. Elementarna wiedza o słabej aktywności politycznej młodego pokolenia i świadomość, że powiela ono w dużym stopniu przyzwyczajenia myślowe starszych generacji (choćby przez dość gremialne poparcie PiS w ostatnich wyborach) nie pozwala jednak pokładać nadziei na reformatorski potencjał, a w każdym razie znacząco je utrudnia. Kierunki i dynamika procesów społecznych bywa jednak często nieprzewidywalna, więc teoretycznie wszystko może się zdarzyć, tak jak może się zdarzyć, że czarne prognozy Cymera i Kuczyńskiego jednak się nie spełnią, przynajmniej w całości. Gdyż jak zauważył kiedyś Goethe, „szara jest teoria, zielone drzewo życia”.
Adam Cymer, Piotr Kuczyński – „Dość gry pozorów. Młodzi, macie głos(y)”, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, str. 158, ISBN 978-83-653-69-21-5
—
Pamiętniki franciszkańskie
Cóż tu długo rozwodzić się nad tą wzruszającą książką, pięknym świadectwem miłości do naszych Braci Mniejszych. Kamil Sipowicz, filozof, mąż piosenkarki Kory, napisał czarującą księgę ich zwierząt, głównie psów i kotów, choć pojawiają się też przedstawiciele innych kategorii zwierzęcych, które przewinęły się w przeszłości i przewijają przez ich dom. Są to prawdziwe portrety będące jednocześnie wyrazem miłości i przekonania wspaniałych wartościach, które zwierzęta wnoszą w nasze życie, ale też portrety, które można określić jako „psychologiczne”, ukazujące ich bogatą osobowość, czy jakkolwiek inaczej moglibyśmy określić to, z czym spotykamy się kontaktując się z nimi lub tylko je obserwując. Portrety zwierząt i opowieści o przygodach z nimi przeplatają się ze wspomnieniami dalekich podróży zagranicznych odbywanych przez znaną parę. Bardzo zajmująca, a przy tym wzruszająca i pełna wdzięku (zwierzęcego) lektura.
Kamil Sipowicz – „Ramona, Mila, Bobo i pięćdziesiąt sześć innych zwierząt”, rys. Olga Sipowicz, Wyd. Iskry, Warszawa 2016, str. ISBN 978-83-65369-21-5
