Pochodziła z łódzkiej, widzewskiej robotniczej rodziny. Studiowała polonistykę w Uniwersytecie Warszawskim. Zenona Macużanka-Rylukowska znana była jako wielka miłośniczka i popularyzatorka kultury narodowej i współczesnej literatury polskiej. W latach 60. i 70., gdy została redaktorką naczelną dwutygodnika „Nowe Książki”, wprowadziła je do grona ważnych i opiniotwórczych czasopism krytycznoliterackich. W czasach ostatnich publikowała swoje szkice i recenzje na łamach portalu Pisarze.pl. W dniu 14 kwietnia, na uroczystościach pogrzebowych na warszawskim cmentarzu w Wilanowie, tak pięknie mówiła o niej jej przyjaciółka, reporterka Barbara Seidler: „Zenona była jednym z tych dinozaurów kochających książki i obdarzających ich autorów swoją uwagą i przyjaźnią… Bolała, że kończy się czas papieru, że na czytanie zostaje coraz mniej czasu. Pięknie i skromnie przeżyła swoje życie, ofiarowując wolny czas gronu przyjaciół, którym pozostała wierna, a oni żegnają ją dzisiaj i myślą, że znów ktoś powędrował w nieznany świat z książką pod pachą”.