Zmarł Umbero Eco (5 I 1932 – 20 II 2016); wybitny pisarz włoski, publicysta i teoretyk literatury, profesor semiologii na uniwersytecie w Bolonii; autor cenionych prac naukowych dotyczących między innymi filozofii i estetyki średniowiecznej oraz teorii znaku, jak Dzieło otwarte, 1962 (wyd. pol. 1973) czy Sztuka i piękno w średniowiczu, 1987 (wyd. pol. 1994), Semiologia życia codziennego (wyd. pol. 1996). Rzadki przykład uczonego łączącego w całym swym twórczo różnorodnym dorobku wątki intelektualne z literackimi, obrazowo-sensualnymi. Wywarł wielki wpływ na współczesną literaturę światową. Autor m.in. słynnych powieści: Imię róży, 1980 (I wyd. pol. 1987, Wahadło Foucaulta, 1988 (wyd. pol. 1995), Wyspa dnia poprzedniego, 1994 (wyd. pol.1995) , Baudolino, 2000 (wyd. pol. 2001), Cmentarz w Pradze, 2010 (wyd. pol. 2011), Temat na pierwszą stronę, 2015.
https://pisarze.pl/eseje/1392-janusz-termer-lektury-nieprzedawnione.html
