Tadeusz Borowski – Wołanie Mari

0
167
Mario bliska,
Mario żywa,
wszędzie, gdzie jesteś,
ptaki posyłam,
przelotne liście
to pieśni.

Mario, nocą powtarzam
twoje Imię.
Mario,
Mario,
nachylam się nad nocą
jak nad twarzą,
lecz twarzy nie przypominam.

Mario,
Mario,
oto cię wołam
pieśnią dawną jak dźwiękiem harfy,
Mario o oczach Anioła!
Mario Żywa!
Mario Umarła!

Reklama
Poprzedni artykuł2015-06-12 POETYCKI ŚWIAT SZTUKI JACKA STRZELECKIEGO
Następny artykułZdzisław Antolski – Moje Kielce literackie (4)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę wprowadź nazwisko