Dorota Płoszczyńska – Pytam

jak kochać Panie
żeby nie zabijać
słowem obojętnym i
miałkim jak ziemia

którą drogę obrać
ślepe ulice płowieją
a dawne zwycięstwa
są porażką kopistów

twój falsyfikat Panie
wieszają jak przynętę
wystawioną
na pospolite kuszenie

wreszcie jak pisać
kiedy wiersz nie istnieje
zostaje forma ustępująca
ptasim pieśniom

jak mam żyć Panie
Ty we mnie
ja w Tobie
czas sobie