Jan Stanisław Kiczor – Spotkania

Nie bój się, nie wstydź, szeptu tych umarłych
Którzy przychodzą przypomnieć o sobie
I których cienie o stół się oparły,
Przynosząc chłodną namiastkę pozdrowień.

Odzwyczajeni od ziemskiego bytu
Już odczuwają zalążek wieczności,
Lecz jeszcze pełni przesądów i mitów
Chcą byś jak dawniej podjął ich, ugościł.

Spójrz w niewidzialne, rozsupłaj znaczenia,
Przypomnij gesty, powspominaj czyny
Znajdź, co w codziennych umknęło uśpieniach,
I dotknij chłodu. Własnego i innych,

Może też kiedyś, gdy czas twój już minie,
Zechcesz do kogoś zawitać w gościnę.

…