2014-11-05bb

0
93

JESZCZE BLIŻEJ

Spotkanie z pisarzami węgierskimi

 

jeszcze-blizej

 

Stowarzyszenie Pisarzy Polskich zaprasza na spotkanie z pisarzami z Budapesztu, w którym udział wezmą János Szentmártoni (prezes Związku Pisarzy Węgierskich), Kinga Erős, Konrad Sutarski i  Gábor Zsille. Podczas wieczoru będzie można posłuchać wierszy i krótkich próz oraz wziąć udział w rozmowie z gośćmi o Europie Środkowej i jej tożsamości, o historycznych i współczesnych związkach węgiersko-polskich nie tylko kulturowych i artystycznych, o codzienności i świąteczności życia na Węgrzech czy o różnicach i podobieństwach naszej mentalności, a przede wszystkim o poezji i literaturze. Spotkanie, zatytułowane Jeszcze bliżej, podczas którego promowana będzie wydana pod takim tytułem antologia nowej liryki węgierskiej (Biblioteka „Akcentu”, Lublin 2013) – poprowadzi Sergiusz Sterna-Wachowiak, czytać będzie Adam Bauman.

 

Kiedy?

4 listopada 2014 (wtorek), godzina 16:00.

 

Gdzie?

Dom Literatury, Warszawa, Krakowskie Przedmieście 87/89 (róg Placu Zamkowego).

 

Wstęp wolny.

 

 

 

János Szentmártoni – urodzony w roku 1975 w Budapeszcie. Absolwent filologii węgierskiej Uniwersytetu im. Loránda Eötvösa. W latach 1989-1996 był członkiem Koła Młodych Pisarzy „Stádium”, od 2000 roku jest redaktorem czasopisma „Magyar Napló”. W latach 2006-2009 był przewodniczącym Stowarzyszenia Wydawców, od roku 2010 jest prezesem Związku Pisarzy Węgierskich. Autor pięciu książek poetyckich: Útszéles magány (1995, Przydrożna samotność), Madárjós (1998, Ptasi wróżbita), Itt a papíron (2001, Tu, na papierze), A másik apa (2005, Drugi ojciec), Ulysses helikoptere (2008, Helikopter Ulissesa) oraz tomu esejów Eleven csónak (2004, Żywe czółno). Laureat wielu nagród literackich, m.in. Móricz Zsigmond-ösztöndíj (2006) i József Attila-díj (2007).

 

Kinga Erős – urodzona w roku 1977 w siedmiogrodzkim mieście Brassó (obecnie Braszov, Rumunia), od 1990 roku żyje na Węgrzech. Krytyczka literacka, pisarka, redaktorka. Ukończyła studia teologiczne oraz z zakresu komunikacji. W latach 2007-2011 prowadziła dział krytyki literackiej budapeszteńskiego miesięcznika kulturalnego i wydawnictwa książkowego „Magyar Napló” oraz  redagowała serię książek „Kieszonkowa Biblioteka Literatury Węgierskiej”, obecnie kieruje Wydawnictwem „Orpheusz” w Budapeszcie. Od roku 2010 jest sekretarzem Zarządu Głównego Związku Pisarzy Węgierskich. Autorka książek: Könyvbölcsöm (2007, Moja książkowa kołyska. Studia, eseje), Pályatükrök (2009, Zwierciadła dróg. Portrety młodych twórców), A belső szobához (2013, Do izby wewnętrznej. Studia, eseje), Föllapozzuk egymást a szótárban (2014, Przewertujmy się nawzajem w słowniku. Rozmowy współczesne, współautorka), Miniáturák (Miniatury. Drobna proza, w przygotowaniu).

 

Konrad Sutarski – urodzony w roku 1934 w Poznaniu, od 1965 mieszka na Węgrzech. Inżynier mechanik, absolwent Politechniki Poznańskiej (1958), doktor technicznych nauk rolniczych, konstruktor maszyn, m.in. do zbioru warzyw. Polski dyplomata na Węgrzech (1990-1992), działacz polonijny i polityk narodowościowy, przewodniczący Ogólnokrajowego Samorządu Mniejszości Polskiej na Węgrzech (1995-1999 i 2001-2007), założyciel (1996) Forum Twórców Polonijnych na Węgrzech, inicjator (1998) oraz dyrektor (do 2013) Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii. Twórca telewizyjnych filmów dokumentalnych i artystycznych (w tym o Katyniu, Andrzeju Wajdzie, Krzysztofie Pendereckim, Czesławie Miłoszu). Redaktor naczelny miesięcznika „Polonia Węgierska” (2009-2011). Poeta, współzałożyciel poznańskiej Grupy Literackiej „Wierzbak” (1956), organizatora ogólnopolskich Festiwali Poezji (1957-1962). Autor tomów poetyckich: Skraj ruchu (1960), Wyprawa na pole nieudeptane (1975), Konrad Sutarski versei (wybór, 1976), Zgęstniałe powietrze (1984), Z dala od najważniejszych dróg – Távol a legfontosabb utaktól (wybór, 1993), Na podwójnej ziemiKettős hazában(wybór, 2005), Obawy i nadzieja – Aggodalom és remény (eseje i wiersze, 2010); wyborów wierszy z języka węgierskiego (w tym trzech antologii węgierskiej poezji krajowej i zagranicznej); historycznych książek eseistycznych: Megőrzésre átvéve (Przejęte w opiekę – o polskich regionach Spisza i Orawy, 2009), Az én Katyńom – Mój Katyń (2010), Közös történelmi fények (Światła wspólnej historii, 2014) i dwóch wyborów pism o węgierskiej Polonii (2004, 2012). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Związku Pisarzy Węgierskich. W 1992 roku otrzymał prestiżową nagrodę im. Gábora Bethlena, a w 2005 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP. W roku 2013 prowadzone przez niego muzeum wyróżniono węgierską Państwową Nagrodą Narodowościową.

 

Gábor Zsille – urodzony w roku 1972 w Budapeszcie. Poeta, tłumacz, publicysta. Studiował teologię katolicką w Budapeszcie i w Esztergomie. Od 1997 roku jako felietonista współpracował z tygodnikiem katolickim „Új Ember”. W latach 1998-1999 był sekretarzem Węgierskiego PEN Clubu, w latach 2000-2004 mieszkał w Krakowie. Od 2008 roku jest prezesem Sekcji Tłumaczy Związku Pisarzy Węgierskich. Autor tomów wierszy: Kihűlő, északi nyár (1998, Stygnące, północne lato), Elúszik, beköszön (2002, Pożegna, przywita), Gondolj néha Zalalövőre (2005, Pomyśl czasem o Zalalövő), Amit kerestünk (2009, Czego szukaliśmy) oraz tomu prozy Krakkói jegyzetek (2007, Notatki krakowskie). Tłumacz literatury polskiej i angielskiej, przełożył m.in. autobiografię G. K. Chestertona, wiersze wybrane Teda Hughesa, Haliny Poświatowskiej, Czesława Miłosza, Adama Zagajewskiego, Bohdana Zadury, Tryptyk rzymski Jana Pawła II, a ostatnio – wspólnie z Istvánem Kovácsem – wybór wierszy Wacława Oszajcy Az öröm szenvedése (2012, Cierpienia radości). Laureat m. in nagród Móricz Zsigmond-ösztöndíj (2006) i Bella István-díj (2008).

 

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Proszę wprowadź nazwisko